Την έντονη αντίδρασή του σε συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου για το εργασιακό, που παρουσίασε την Πέμπτη 22/4/2010 ο υπ. Εργασίας Α. Λοβέρδος, εξέφρασε με Δελτίο Τύπου ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (Π.Φ.Σ.).
Οι εν λόγω διατάξεις επαναφέρουν την υποχρεωτική θεώρηση των συνταγών πριν την εκτέλεσή τους από τον φαρμακοποιό και επιπλέον προβλέπουν αυστηρότερες ποινές για παρανομούντες γιατρούς και φαρμακοποιούς:
«Οι διατάξεις που αφορούν τις ποινές επί παραβατών φαρμακοποιών είναι ιδιαίτερα αυστηρές. Κατά την άποψή μας το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο (ΠΔ 121/2008) είναι επαρκές για την αντιμετώπιση των όποιων παράνομων ή εξωσυμβατικών δραστηριοτήτων φαρμακοποιών. Αυτό το οποίο λείπει, όχι μόνο στο συγκεκριμένο χώρο αλλά σε όλη την κοινωνία, είναι η εφαρμογή των νόμων.
Ο Π.Φ.Σ. έχει εμπράκτως αποδείξει στη μακρόχρονη πορεία του ότι όχι μόνον δεν καλύπτει επιλήσμονες των υποχρεώσεών τους φαρμακοποιούς, αλλά πρωτοστατεί στη διαδικασία παραδειγματικής τιμωρίας τους και απομάκρυνσής τους από το σώμα των φαρμακοποιών.
Αυτή τη στάση θα συνεχίσει να έχει και κατά την κρίση των ως άνω τροπολογιών.
Σε καμιά όμως περίπτωση δεν θα δεχτεί στο όνομα της δημιουργίας εντυπώσεων ή της ανεύρεσης εξιλαστήριων θυμάτωνή προς εκφοβισμό των υπολοίπων να μεγεθυνθούν μικρές τυπικές παραλείψεις και να ονομαστούν με χαρακτηρισμούς μειωτικούς για τον κλάδο. Σε καμιά περίπτωση δεν θα ανεχθούμε οι φαρμακοποιοί να αντιμετωπίζονται ως οι εγκληματίες του τόπου για τους οποίους χρειάζεται ειδικό νομικό οπλοστάσιο.
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι ορισμένες παραβάσεις όπως “η ανεύρεση και παράνομη χρήση συνταγολογίων ή βιβλιαρίων υγείας ασφαλισμένων” (αρ.2, περ.γ4) δεν είναι δυνατόν να συντελεστούν χωρίς την σύμπραξη του ασφαλισμένου, που προσφέρει προς τούτο το βιβλιάριό του και για τον οποίο δεν περιγράφονται ανάλογες κυρώσεις. Τέλος επισημαίνουμε ότι πρέπει να γίνει ειδική πρόβλεψη για τις περιπτώσεις ανεύρεσης ταινιών γνησιότητας όταν με τρόπο αξιόπιστο τεκμηριώνεται ότι πρόκειται για ταινίες προχορηγηθέντων (δανεικών) φαρμάκων.
Όσον αφορά τα προβλεπόμενα στην παρ.2 του άρθρου 2 των τροπολογιών που αφορούν την υποχρέωση θεώρησης συνταγών (όταν η αξία τους ξεπερνά τα 150 ευρώ, αθροιστικά ανά μήνα) έχουμε να επισημάνουμε τα εξής:
Α. Η διαδικασία θεώρησης των συνταγών δοκιμάστηκε κατά το παρελθόν, απέτυχε πλήρως, δεν συνέβαλε στη μείωση των δαπανών και μετεξελίχθηκε σε έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό ταλαιπωρίας των ασφαλισμένων. Ο μόνος ουσιαστικός λόγος επιβολής του είναι η δημιουργία εμποδίων πρόσβασης των ασφαλισμένων στις μονάδες παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εξ αυτού αδυναμία λήψης των προβλεπομένων παροχών.
Β. Οι ελεγκτές ιατροί των ασφαλιστικών ταμείων και κυρίως του ΟΠΑΔ είναι ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι και σε κάθε περίπτωση είναι αδύνατον να ανταποκριθούν σε έναν τεράστιο όγκο ασφαλισμένων που θα σχηματίζουν ατέλειωτες ουρές προκειμένου να θεωρήσουν την συνταγή τους.
Γ. Η καθιέρωση ορίου 150 € αθροιστικά ανά μήνα προφανώς έγινε από άνθρωπο που δεν έχει στοιχειώδη γνώση ή εμπειρία αλλά και δεν φρόντισε να πληροφορηθεί τα στοιχειώδη από τη διαδικασία εκτέλεσης μιας συνταγής. Αλλιώς θα είχε αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν ένας φαρμακοποιός να ελέγξει πριν την εκτέλεση μιας συνταγής το σύνολο και την αξία μιας εκάστης συνταγής και συνολικά όλων των άλλων συνταγών που ο συγκεκριμένος ασφαλισμένος εκτέλεσε όλο το μήνα στο ίδιο ή σε άλλα φαρμακεία, στην ίδια ή σε άλλες πόλεις της χώρας; Πως ένας φαρμακοποιός μπορεί να γνωρίζει εάν ο ασφαλισμένος εκτελέσει ή όχι μια συνταγή που γράφτηκε μεν πριν από κάποιες ημέρες ή εβδομάδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σίγουρα προμηθεύτηκε τα αναγραφόμενα φάρμακα ή ενδεχομένως μέρος αυτών; Γιατί ευθύνεται και δεν θα αποζημιωθεί ένας φαρμακοποιός που τελευταίος χρονικά στη διάρκεια ενός μηνός συμμετείχε στην κάλυψη του πλαφόν των 150 €, όταν σε αυτή την κάλυψη “συνέβαλαν” μερικοί ακόμη συνάδελφοί του που έτυχε να εκτελέσουν συνταγές του ιδίου ασφαλισμένου, ίσως και μεγαλύτερης αξίας, αλλά μερικές ημέρες νωρίτερα;
Αντιλαμβανόμεθα τη λογική της κυβέρνησης και των αρμοδίων υπουργείων με κάθε τρόπο να θεσπίσουν μέτρα που θα μειώσουν την φαρμακευτική δαπάνη, κατεύθυνση προς την οποία και εμείς επιθυμούμε να συμβάλουμε και για αυτό έχουμε υποβάλει από τις αρχές του χρόνου δέσμη συγκεκριμένων προτάσεων και άμεσα υλοποιήσιμων. Το συγκεκριμένο όμως μέτρο είναι λανθασμένο και ανεφάρμοστο υπό τις παρούσες συνθήκες πλήρους έλλειψης μηχανοργάνωσης σε όλο το σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε ή την απόσυρση της σχετικής παραγράφου 2 ή τον καθορισμό ημερομηνίας έναρξης ισχύος ταυτόχρονα με την έναρξη εφαρμογής της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης η οποία με αυτόματο τρόπο θα υπενθυμίζει ή θα ορίζει την υποχρέωση θεώρησης της συνταγής τη στιγμή που ο γιατρός ηλεκτρονικά θα συνταγογραφεί, δηλαδή κατά την έναρξη της διαδικασίας που γίνεται στο ιατρείο».