Πότε η κατάθλιψη είναι σοβαρή;

Όπως εξηγεί ο νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ. Νίκος Ε. Δέγλερης, διδάσκων Ψυχοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο Paris V, στη Γαλλία, η σοβαρότητα της κατάθλιψης μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή (μείζονα). «Η ακριβής ταξινόμηση βασίζεται σε πολλούς παράγοντες», λέει. «Αυτοί συμπεριλαμβάνουν το είδος των συμπτωμάτων που εκδηλώνει ο ασθενής, τη σοβαρότητά τους και τη συχνότητα της εμφάνισής τους. Μερικοί τύποι κατάθλιψης μπορεί ακόμα να προκαλούν παροδικές εξάρσεις στη σοβαρότητα των συμπτωμάτων».

Πώς μπορεί όμως να υποψιαστεί ένας ασθενής πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματα που εκδηλώνει; «Η αλήθεια είναι πως τόσο η ήπια, όσο και η μέτρια και η σοβαρή κατάθλιψη μοιράζονται μερικά κοινά συμπτώματα», απαντά ο ειδικός. «Στις γυναίκες, τα συμπτώματα αυτά είναι η επίμονη θλίψη, η ευσυγκινησία και η διαρκής ενασχόληση με τα αρνητικά συναισθήματα. Αντίστοιχα στους άνδρες είναι η οξυθυμία, τα νεύρα και η επιθετικότητα».

Στην σοβαρή κατάθλιψη μπορεί να υπάρχουν τα συμπτώματα της ήπιας και της μέτριας, αλλά να είναι τόσο σοβαρά και εμφανή ώστε να τα παρατηρούν ακόμα και οι οικείοι του πάσχοντος. Εκτός από αυτά τα συμπτώματα, όμως, μπορεί να υπάρχουν και ορισμένα άλλα, τα οποία δεν εκδηλώνονται στις ηπιότερες μορφές. Αυτά είναι:

•  Αδυναμία να φροντίσει ο/η ασθενής τον εαυτό του/της (π.χ. να φάει, να κάνει μπάνιο, να αλλάξει ρούχα κ.λπ.).
•  Η ψυχοκινητική καταστολή, δηλαδή η εμφανής μείωση της νοητικής και της σωματικής δραστηριότητας (σαν να είναι ο/η ασθενής ναρκωμένος).
•  Τα ψυχωσικά συμπτώματα, δηλαδή ενδείξεις πως ο/η ασθενής δεν έχει καλή επαφή με την πραγματικότητα (π.χ. ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις). Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώνονται στις πολύ σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης.
•  Ο αυτοκτονικός ιδεασμός ή/και οι απόπειρες αυτοκτονίας.

«Τα επεισόδια της σοβαρής κατάθλιψης διαρκούν κατά μέσον όρο 6 μήνες ή περισσότερο», προσθέτει ο Δρ. Δέγλερης. «Μερικές φορές υποχωρούν έπειτα από λίγο καιρό, αλλά στις περισσότερες υποτροπιάζουν».

Οι προειδοποιητικές ενδείξεις της απόπειρας αυτοκτονίας

Η σοβαρή κατάθλιψη παραλύει το άτομο, το ωθεί να κλείνεται στον εαυτό του και μπορεί να μην του επιτρέπει να σηκωθεί από το κρεβάτι ή να βγει από το σπίτι. Η διάγνωσή της έχει ζωτική σημασία και μερικές φορές είναι αληθινή μάχη με το χρόνο, πριν συμβεί κάτι ανεπανόρθωτο. «Μελέτες έχουν δείξει πως από τους ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη με αυτοκτονικό ιδεασμό που δεν κάνουν θεραπεία, ποσοστό έως και 15% τελικά αυτοκτονούν», επισημαίνει ο Δρ. Δέγλερης. «Επομένως είναι σημαντικό να γίνεται γρήγορα η διάγνωση, ώστε να αρχίζει εγκαίρως η θεραπεία».

Οι προειδοποιητικές ενδείξεις μιας επικείμενης απόπειρας αυτοκτονίας είναι:

•  Να λέει ο/η ασθενής ότι θέλει να πεθάνει ή να αυτοκτονήσει.
•  Να αναζητά τρόπους να αυτοκτονήσει (π.χ. κάνει αναζητήσεις στο διαδίκτυο ή προσπαθεί να αγοράσει όπλο).
•  Να λέει ότι νιώθει απελπισία και δεν έχει πια κανένα λόγο για να ζει.
•  Να λέει πως αισθάνεται παγιδευμένος ή έχει ανυπόφορος πόνους.
•  Να λέει ότι αισθάνεται πως έχει γίνει βάρος στους άλλους και πως οι άλλοι θα είναι καλύτερα χωρίς αυτόν.
•  Να πίνει ολοένα περισσότερο αλκοόλ ή να παίρνει ολοένα περισσότερες ουσίες.
•  Να είναι συνέχεια νευρικός ή αγχώδης και να συμπεριφέρεται απερίσκεπτα.
•  Να κοιμάται πάρα πολύ ή αντιθέτως να κοιμάται ελάχιστα.
•  Να κλείνεται στον εαυτό του ή να αισθάνεται απομονωμένος.
•  Να δείχνει εξοργισμένος ή να μιλάει για την εκδίκηση που θα πάρει.
•  Να παρουσιάζει ακραίες διακυμάνσεις της ψυχικής διάθεσης.

«Επειδή οι ασθενείς συχνά υποφέρουν σιωπηλά και δεν εκμυστηρεύονται σε κανέναν τι σκέφτονται, καλό είναι οι οικείοι τους και όσοι νοιάζονται γι' αυτούς να τους παροτρύνουν συνειδητά να μιλούν για την αυτοκτονία και τη γνώμη τους γι' αυτήν. Είναι ακραίο μέτρο, αλλά μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο, αφού όσο σοβαρή κι αν είναι η κατάθλιψη μπορούμε να παρέμβουμε και να βοηθήσουμε τον/την ασθενή», διευκρινίζει ο Δρ. Δέγλερης.