δημοφιλέστερα άρθρα
 Της
Κικής Φέσκου, φαρμακοποιού Προσοχή! • Η λορνοξικάμη πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό νόσου του γαστρεντερικού συστήματος (ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn), επειδή μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή τους. • Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό υπέρτασης ή/και καρδιακής ανεπάρκειας, επειδή έχει αναφερθεί κατακράτηση υγρών και οίδημα. • Ασθενείς με μη ρυθμισμένη υπέρταση, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, εγκατεστημένη ισχαιμική καρδιοπάθεια, περιφερική αρτηριοπάθεια, ή/και αγγειακή εγκεφαλική νόσο πρέπει να υποβάλλονται σε θεραπεία με λορνοξικάμη μετά από προσεκτική εξέταση. • Ασθενείς με παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο (υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης, κάπνισμα) πρέπει επίσης να εξετάζονται προσεκτικά πριν από την έναρξη μακροχρόνιας θεραπείας με λορνοξικάμη. • Ασθενείς που εμφανίζουν ζάλη και υπνηλία υπό θεραπεία με λορνοξικάμη πρέπει να αποφεύγουν την οδήγηση και το χειρισμό μηχανημάτων. |
Γενικές πληροφορίες Ο πόνος είναι το πιο συχνό σύμπτωμα που οδηγεί σε αναζήτηση ιατρικής βοήθειας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, είναι υποχρέωση όλων των επαγγελματιών υγείας να φροντίζουν για την ανακούφιση από τον πόνο του κάθε πάσχοντος. Η λορνοξικάμη ανήκει στην κατηγορία των κλασικών Μη Στεροειδών Αντιφλεγμονωδών Φαρμάκων, που εξασφαλίζει γρήγορη απορρόφηση και κατ’ επέκταση, γρήγορο αναλγητικό αποτέλεσμα. Η λορνοξικάμη έχει αναλγητικές ιδιότητες και ανήκει στην κατηγορία των οξικαμών. Ο τρόπος δράσης της σχετίζεται κυρίως με την αναστολή της σύνθεσης των προσταγλανδινών (αναστολή του ενζύμου κυκλο-οξυγενάση) που οδηγεί σε απευαισθητοποίηση των περιφερικών υποδοχέων του πόνου και συνεπώς σε αναστολή της φλεγμονής. Επίσης έχει αναφερθεί κεντρική δράση στην υποδοχή του πόνου που φαίνεται να είναι ανεξάρτητη από τις αντιφλεγμονώδεις δράσεις. Η λορνοξικάμη απορροφάται ταχέως και σχεδόν πλήρως από το γαστρεντερικό σωλήνα. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται μετά από περίπου 30 λεπτά.
Βραχυχρόνια ανακούφιση του οξέος άλγους ήπιας έως μέτριας έντασης.
Η λορνοξικάμη αντενδείκνυται σε: • υπερευαισθησία στη λορνοξικάμη ή σε κάποιο από τα έκδοχα του φαρμακευτικού σκευάσματος όπου περιέχεται • θρομβοπενία • υπερευαισθησία σε άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη με συμπτώματα όπως άσθμα, ρινίτιδα, κνίδωση κτλ. • σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια • ιστορικό αγγειακής εγκεφαλικής αιμορραγίας, αιμορραγίας γαστρεντερικού σωλήνα ή διάτρησής του • αιμορραγικές διαταραχές • ενεργό πεπτικό έλκος ή ιστορικό υποτροπιάζοντος πεπτικού έλκους / αιμορραγίας • σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία • σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία • τρίτο τρίμηνο εγκυμοσύνης, γαλουχία.
Με την ταυτόχρονη χορήγηση λορνοξικάμης και: • σιμετιδίνης: αυξάνονται οι συγκεντρώσεις της λορνοξικάμης στο πλάσμα (δεν έχει αποδειχθεί αλληλεπίδραση μεταξύ λορνοξικάμης και ρανιτιδίνης ή αντιόξινων) • αντιπηκτικών: μπορεί να αυξηθεί η δράση των αντιπηκτικών, όπως της βαρφαρίνης • ηπαρίνης: αυξάνεται ο κίνδυνος νωτιαίου ή επισκληρίδιου αιματώματος • διουρητικών: μειώνεται η διουρητική και αντιυπερτασική δράση των διουρητικών της αγκύλης και των θειαζιδικών • β-αδρενεργικών αναστολέων: μειώνεται η αντιυπερτασική δράση • αναστολέων ΜΕΑ: μειώνεται η αντιυπερτασική δράση του αναστολέα • διγοξίνης: μειώνεται η νεφρική κάθαρση διγοξίνης • κορτικοστεροειδών: αυξάνεται ο κίνδυνος εξέλκωσης ή αιμορραγίας του γαστρεντερικού σωλήνα • αντιβιοτικών της κατηγορίας των κινολονών: αυξάνεται ο κίνδυνος επιληπτικών κρίσεων • αντιαιμοπεταλιακών παραγόντων: αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας του γαστρεντερικού σωλήνα • άλλων ΜΣΑΦ: αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας του γαστρεντερικού σωλήνα • μεθοτρεξάτης: αυξάνεται η συγκέντρωση μεθοτρεξάτης στον ορό και υπάρχει η πιθανότητα αυξημένης τοξικότητας • εκλεκτικών αναστολέων της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs): αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας του γαστρεντερικού σωλήνα • λιθίου: μπορεί να αυξηθεί η συγκέντρωση του λιθίου πάνω από τα τοξικά όρια (για το λόγο αυτό απαιτείται παρακολούθηση των επιπέδων λιθίου στον ορό) • κυκλοσπορίνης: αυξάνεται η συγκέντρωση της κυκλοσπορίνης στον ορό και μπορεί να αυξηθεί και η νεφροτοξικότητά της μέσω των επιδράσεών της στη νεφρική προσταγλανδίνη • σουλφονυλουρίες: αυξάνεται ο κίνδυνος υπο- γλυκαιμίας • τακρόλιμους: αυξάνεται ο κίνδυνος νεφροτοξικότητας λόγω μειωμένης σύνθεσης προστακυκλίνης στους νεφρούς • τροφής: μπορεί να μειωθεί η απορρόφηση κατά περίπου 20%.
Χορηγείται κατά προτίμηση πριν από το φαγητό, επειδή η ταυτόχρονη κατανάλωση φαγητού μπορεί να μειώσει την απορρόφηση του φαρμακευτικού προϊόντος. Οξύ άλγος: 8-16mg λορνοξικάμης χορηγούμενα σε δόσεις των 8mg. Μία αρχική δόση των 16mg ακολουθούμενη από 8mg 12 ώρες αργότερα μπορεί να χορηγηθεί την πρώτη ημέρα θεραπείας. Μετά την πρώτη ημέρα θεραπείας η μέγιστη συνιστώμενη ημερήσια δόση είναι 16mg. Παιδιά και έφηβοι: Η λορνοξικάμη δεν συνιστάται για χρήση σε παιδιά και εφήβους ηλικίας κάτω των 18 ετών. Ηλικιωμένοι: Σε νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία συνιστάται μείωση της συχνότητας χορήγησης της λορνοξικάμης σε μία φορά ημερησίως.
Στις ακόλουθες περιπτώσεις η λορνοξικάμη πρέπει να χορηγείται μόνο μετά από προσεκτική εκτίμηση της σχέσης κινδύνου/οφέλους: • Νεφρική δυσλειτουργία: Η θεραπεία θα πρέπει να διακοπεί αν η νεφρική λειτουργία χειροτερεύει κατά τη διάρκεια της θεραπείας με λορνοξικάμη. • Σε ασθενείς με διαταραχές πηκτικότητας του αίματος: Συνιστάται προσεκτική κλινική παρακολούθηση και εργαστηριακή αξιολόγηση. • Ηπατική δυσλειτουργία: Πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο κλινικής παρακολούθησης και εργαστηριακής αξιολόγησης, επειδή μπορεί να παρατηρηθεί συσσώρευση λορνοξικάμης. • Μακροχρόνια θεραπεία (διάρκεια μεγαλύτερη από 3 μήνες): Συνιστάται εργαστηριακή αιματολογική αξιολόγηση, αξιολόγηση της νεφρικής λειτουργίας και των ηπατικών ενζύμων. • Γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν: Δεν συνιστάται γιατί μπορεί να βλάψει τη γονιμότητα. • Ασθενείς με αυξημένη αιμορραγική διάθεση: Προσοχή στη χορήγηση γιατί η λορνοξικάμη μειώνει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων και παρατείνει το χρόνο ροής. • Εμφάνιση δερματικού εξανθήματος, βλαβών του βλεννογόνου ή οποιουδήποτε άλλου σημείου υπερευαισθησίας: Διακοπή της θεραπείας με λορνοξικάμη.
Σε περίπτωση υπερδοσολογίας η χορήγηση του φαρμάκου διακόπτεται. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει γνωστό ειδικό αντίδοτο. Πρέπει να εξετάζεται η εφαρμογή των συνηθισμένων μέτρων επείγουσας αντιμετώπισης, συμπεριλαμβανομένης και της πλύσης στομάχου. Βάσει θεωρητικών δεδομένων μόνο η χορήγηση ενεργού άνθρακα αμέσως μετά τη λήψη λορνοξικάμης μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της απορρόφησης του σκευάσματος. Λόγω του μικρού χρόνου ημιζωής της, η λορνοξικάμη απεκκρίνεται γρήγορα, οι δε διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος μπορεί να αντιμετωπισθούν με χορήγηση ρανιτιδίνης.
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της λορνοξικάμης περιλαμβάνουν ναυτία, δυσπεψία, κοιλιακό άλγος, έμετο και διάρροια. Ως συχνές αναφέρονται η ήπια και παροδική κεφαλαλγία, η ζάλη, η ναυτία, το κοιλιακό άλγος, η δυσπεψία, η διάρροια, ο έμετος. Ως μη συχνές αναφέρονται η ανορεξία, η αϋπνία, η κατάθλιψη, ο ίλιγγος, οι εμβοές, η ταχυκαρδία, η ερυγή, η ξηροστομία, η γαστρίτιδα, το γαστρικό έλκος, ο πόνος στην άνω κοιλιακή χώρα, η εξέλκωση του στόματος, η αύξηση στις δοκιμασίες της ηπατικής λειτουργίας, το εξάνθημα, ο κνησμός, η υπεριδρωσία, η αρθραλγία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το αίσθημα κακουχίας, το οίδημα προσώπου, οι μεταβολές του βάρους.
Χefo / Nycomed / 4mg, 8mg |
|
|
Αρχική σελίδα
