Γνωρίζουμε τις συνέπειες της έλλειψης ύπνου;

Μόνο ένας στους τρεις ενήλικες στις ανεπτυγμένες χώρες συμπληρώνει 8 ώρες ύπνου κάθε βράδυ, όσες δηλαδή συνιστά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, με αποτέλεσμα κάποιοι ειδικοί να κάνουν λόγο για μια «επιδημία αϋπνίας».

Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι από εμάς θυσιάζουμε ώρες ύπνου στο βωμό της δουλειάς, της οικογένειας και της κοινωνικής ζωής ή τις ξοδεύουμε άσκοπα, υπνωτισμένοι από το μπλε φως της οθόνης μας. Δεν γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχουν συνέπειες για την υγεία μας.

Στις άμεσες συνέπειες περιλαμβάνονται η εξάντληση, η νευρικότητα και η αδυναμία συγκέντρωσης. Χαρακτηριστικό είναι ότι, σύμφωνα με μελέτες, μόλις έξι ώρες ύπνου τετραπλασιάζουν τις πιθανότητες εμπλοκής σε τροχαίο ατύχημα και μας κάνουν πιο επιρρεπείς στην επιθετικότητα ή ακόμα και στις αυτοκτονικές σκέψεις.

Στις μακροπρόθεσμες συνέπειες συγκαταλέγονται χρόνιες ή/και σοβαρότατες παθήσεις, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, ο καρκίνος, ο σακχαρώδης διαβήτης κ.ά. Σύμφωνα με τον καθηγητή νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου του Berkeley Μάθιου Ουόλκερ και το βιβλίο του με τίτλο «Why We Sleep» (εκδ. Penguin), οι ενήλικες άνω των 45 ετών που κοιμούνται λιγότερο από έξι ώρες το 24ωρο έχουν 200% περισσότερες πιθανότητες να πάθουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό στη διάρκεια της ζωής τους σε σχέση με εκείνους που κοιμούνται επτά ή οκτώ ώρες, εν μέρει εξαιτίας της αύξησης της αρτηριακής πίεσης. 'Αλλοι ειδικοί διαπιστώνουν σε έρευνες ότι οι γυναίκες που εργάζονται με βάρδιες (και άρα δεν προλαβαίνουν να «συντονίσουν» το βιολογικό τους ρολόι, κάτι ακόμα πιο επιβλαβές από την έλλειψη ύπνου) εμφανίζουν καρκίνο του στήθους τρεις φορές συχνότερα σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Κατά τη γνώμη του Ουόλκερ, οι γιατροί θα έπρεπε να «συνταγογραφούν τον ύπνο», αφού η έλλειψή του έχει καταστροφικές συνέπειες «στην υγεία, στο προσδόκιμο ζωής μας, στην ασφάλειά μας και στην εκπαίδευση των παιδιών μας». Σε συνέντευξή του στον Guardian, συνιστά να βάζουμε το ξυπνητήρι μας να χτυπά όχι μόνο τα πρωινά, αλλά και τα βράδια, υπενθυμίζοντάς μας πως ήρθε η ώρα να ξαπλώσουμε (χωρίς, φυσικά, το κινητό μας)!

Αλλά ακόμα και όταν αποφασίζουμε πως πραγματικά χρειαζόμαστε ύπνο, συχνά ανακαλύπτουμε πως είναι αδύνατον να κρατήσουμε τα μάτια μας κλειστά και σίγουρα το άγχος πως βλάπτουμε ανεπανόρθωτα την υγεία μας δεν συμβάλλει καθόλου στη χαλάρωση. Στις ΗΠΑ, περίπου το 14% του πληθυσμού (το ποσοστό ξεπερνά το 30% στα άτομα άνω των 65 ετών) καταφεύγει συστηματικά σε φάρμακα, υπνωτικά ή συνταγογραφούμενα παυσίπονα, για να κοιμηθεί και ένα επιπλέον 10% τα καταναλώνει περιστασιακά, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

Αυτή η πρακτική όμως επίσης δεν αποτελεί λύση, καθώς, ειδικά για τους ηλικιωμένους, ορισμένες παρενέργειες των συγκεκριμένων σκευασμάτων είναι δυνατόν να αποβούν επικίνδυνες ή ακόμα και μοιραίες. Πόσο μάλλον όταν η κατανάλωσή τους γίνεται ανεξέλεγκτα, χωρίς την παρακολούθηση γιατρού, επειδή κυριαρχεί το (εσφαλμένο) στερεότυπο πως οι άνθρωποι μεγαλύτερων ηλικιών χρειάζονται λιγότερο ύπνο...

Πληροφορίες από εδώ.