Στα 8 δισ. ευρώ οι φαρμακευτικές δαπάνες κατά το 2008

Με ιλιγγιώδεις ρυθμούς αυξάνονται τα τελευταία χρόνια οι φαρμακευτικές δαπάνες στη χώρα μας.

Το 2008 δαπανήθηκαν περίπου 8 δισ. € για αγορές φαρμάκων, σημειώνοντας αύξηση 8,5% έναντι του 2007.

Μεταξύ των βασικών αιτίων βρίσκεται η χρήση νέων φαρμάκων, τα οποία πωλούνται πολύ ακριβότερα χωρίς να έχουν σημαντικές αλλαγές στη δραστική τους ουσία.

Μεγάλος υπαίτιος όμως φαίνεται πως είναι ο ανεξέλεγκτος όγκος των πωλούμενων φαρμάκων.

Με ιλιγγιώδεις ρυθμούς αυξάνονται τα τελευταία χρόνια οι φαρμακευτικές δαπάνες στη χώρα μας. Το 2008 δαπανήθηκαν περίπου 8 δισ. € για αγορές φαρμάκων, σημειώνοντας αύξηση 8,5% έναντι του 2007. Πρόκειται μάλλον για «πρόοδο», δεδομένου ότι τα προηγούμενα χρόνια οι δαπάνες για φάρμακα στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα αυξάνονταν με ρυθμούς της τάξης του 14-15%.

Τα κεφάλαια των 8 δισ. αφορούν τις δαπάνες για φαρμακευτική περίθαλψη μέσω φαρμακείων (πρωτοβάθμια), δαπάνες για ορισμένα νοσοκομειακά φάρμακα και τις παράλληλες εξαγωγές και αντιπροσωπεύουν το 2,7% του ΑΕΠ. Σημειώνεται δε ότι άλλες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες δεν δαπανούν ποσά μεγαλύτερα του 1,5% ή 1,8% του ΑΕΠ τους.

Όσον αφορά τη φαρμακευτική δαπάνη μέσω φαρμακείων, αυτή αντιπροσωπεύει το 16,5% της συνολικής ιατρικής δαπάνης, ποσοστό περίπου ίσο με τον μέσο όρο των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια χρονιά, οι παράλληλες εξαγωγές, υποχώρησαν στα 700-800 εκατ. € περίπου, κυρίως λόγω νομισματικών ισοτιμιών προς την Αγγλία.

Η έστω και χαμηλότερη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αύξηση της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα, δεν συνδέεται με αύξηση της επιδημιολογίας ή της νοσηρότητας του πληθυσμού αφού δεν έχουν καταγραφεί σημαντικές αλλαγές σε αυτούς τους τομείς. Ούτε όμως και στην αύξηση των τιμών των φαρμάκων που συμβάλλει κατά 25% στην άνοδο της φαρμακευτικής δαπάνης.

Μεταξύ των βασικών αιτίων βρίσκεται η χρήση νέων φαρμάκων, τα οποία πωλούνται πολύ ακριβότερα χωρίς να έχουν σημαντικές αλλαγές στη δραστική τους ουσία, δηλαδή υψηλή τιμή χωρίς την ανάλογη αποτελεσματικότητα. Ο παράγοντας αυτός αυξάνει τη συνολική φαρμακευτική δαπάνη της χώρας κατά 34%.

Μεγάλος υπαίτιος όμως φαίνεται πως είναι ο ανεξέλεγκτος όγκος των πωλούμενων φαρμάκων (41% επί της φαρμακευτικής δαπάνης) που εντείνεται λόγω της γήρανσης του πληθυσμού της χώρας, της ανακάλυψης νέων δραστικών ουσιών, αλλά και της ευκολότερης πρόσβασης των ασθενών στα φάρμακα σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα τα φάρμακα είναι πολύ φθηνά για τους χρήστες, αφού έρευνες έχουν δείξει ότι η ίδια δαπάνη εδώ είναι έως και 20% χαμηλότερη από εκείνη των συγκρινόμενων χωρών του εξωτερικού.

Η θέση των παραγόντων του φαρμακευτικού κλάδου είναι ότι ο κρατικός έλεγχος εξαντλείται στον προσδιορισμό των τιμών στον οποίο η αγορά είναι σχετικά πειθαρχημένη. Όμως, διαπιστώνονται σοβαρά προβλήματα ελέγχου αγοράς σε ό,τι αφορά τη συνταγογραφική συμπεριφορά των ιατρών, αλλά και την απειθαρχία των ασθενών στις ιατρικές συνταγές, ζητήματα που χρήζουν την άμεση παρέμβαση των αρμοδίων αρχών.

Από την «Καθημερινή»