
Κατά τη διάρκεια επιστημονικής ημερίδας του ΣΕΙΒ και του ΕΚΠΑ αναδείχθηκε το οικονομικό και υγειονομικό αδιέξοδο της υποχρηματοδότησης για τις τεχνολογίες διαχείρισης του Σακχαρώδη Διαβήτη.
Στα κύρια συμπεράσματα αναφέρεται η ανεπαρκής χρηματοδότηση, αφού μόνο το 80% των πραγματικών αναγκών των ατόμων με διαβήτη καλύπτεται από τον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ, ενώ το υπόλοιπο 20% μετακυλίεται στις εταιρείες που καλούνται να καλύψουν την κοινωνική δαπάνη χωρίς βιώσιμο πλαίσιο. Επίσης, η αναγκαία επέκταση αποζημίωσης για ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 καθώς η ένταξη αυτών με εντατική ινσουλινοθεραπεία στα συστήματα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης αποφέρει σημαντικά δημοσιονομικά οφέλη, μέσω της πρόληψης κοστοβόρων επιπλοκών και νοσηλειών. Τέλος, η καθολική συναίνεση αφού όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς συμφώνησαν στην ανάγκη άμεσης αναδιάρθρωσης του χρηματοδοτικού πλαισίου.
Τα αιτήματα των εταιρειών που διακινούν ιατροτεχνολογικά προϊόντα είναι:
• Αύξηση του προϋπολογισμού για τις υφιστάμενες κατηγορίες κατά 18 εκατ. €.
• Επέκταση της αποζημίωσης για τεχνολογίες συνεχούς παρακολούθησης και σε τύπου 2 διαβητικούς που βρίσκονται σε εντατική ινσουλινοθεραπεία.
• Δίκαιη κατανομή του clawback και διαμόρφωση σταθερού επενδυτικού πλαισιού για βιωσιμότητα και εισαγωγή νεώτερων και αποτελεσματικότερων τεχνολογιών.
Σημειώνεται πως πάνω από 1.000.000 άτομα ζουν με διαβήτη στην Ελλάδα και από αυτούς μόνο 48.000 ασθενείς με τύπου 1 έχουν σήμερα πρόσβαση στις σύγχρονες τεχνολογίες.