«Ποιος κερδίζει τι από 89 φάρμακα»

Διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία (21/10/2010):

“Οι λογιστικές αλχημείες με τα φάρμακα φέρνουν και πάλι σύγκρουση μεταξύ φαρμακοποιών και κυβέρνησης. Τη στιγμή που γίνονται εξαγγελίες για μειώσεις τιμών, στα ακριβά φάρμακα δεν αυξάνεται μόνο το κόστος αλλά και το περιθώριο κέρδους για τις φαρμακοβιομηχανίες.

Αυτό που συμβαίνει με τα ακριβά φάρμακα, όπως εξηγεί ο Ανδρέας Γαλανόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας (ΟΣΦΕ), «είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της αδυναμίας της κυβέρνησης να τα βάλει με τις φαρμακευτικές εταιρείες». «Ζημιώνονται ασθενείς, ασφαλιστικά ταμεία, φαρμακοποιοί και φαρμακαποθήκες για να κερδίσει ένας: οι φαρμακοβιομηχανίες. Είναι τόσο μεγαλοφυές το λογιστικό τέχνασμα που ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία έχουν πειστεί ότι βγήκαν κερδισμένοι», λέει ο Γιάννης Δαγρές, μέλος του Δ.Σ. του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής.

Με μια αγορανομική διάταξη στις 5 Αυγούστου 2010 η κυβέρνηση έριξε το κέρδος των φαρμακείων στα ακριβά αυτά φάρμακα κατά 10 μονάδες -από 23,36% στο 13,74%- και των φαρμακαποθηκών από 5,34% σε 1,91%, εκτινάσσοντας το ποσοστό κέρδους των φαρμακοβιομηχανιών από 60,30% στο 73,35%.

Παράδειγμα

• Πέρυσι τον Σεπτέμβριο: Από ένα φάρμακο που έκανε 100 ευρώ τα 60,30 ευρώ πήγαιναν στη φαρμακοβιομηχανία, τα 23,36 στον φαρμακοποιό, τα 5,34 στη φαρμακαποθήκη και 11 στον ΦΠΑ.
• Φέτος τον Σεπτέμβριο: Από ένα φάρμακο που κάνει 100 ευρώ η φαρμακοβιομηχανία παίρνει τα 73,35 ευρώ, ο φαρμακοποιός τα 13,74, η φαρμακαποθήκη το 1,91 και 11 στον ΦΠΑ.

Ένα μήνα αργότερα (7 Σεπτεμβρίου 2010), στο νέο δελτίο τιμών που εκδόθηκε, οι τιμές των φαρμάκων αυξήθηκαν μέχρι και κατά 25%! Εκτός λοιπόν ότι μεγάλωσε το μερίδιο στην πίτα των 89 φαρμάκων των φαρμακοβιομηχανιών, αυξήθηκε και το κέρδος τους. Έτσι, τα φαρμακεία και οι φαρμακαποθήκες βγάζουν λιγότερα, το ασφαλιστικό σύστημα και οι ασθενείς πληρώνουν περισσότερα και οι εταιρείες είναι οι κερδισμένες.

Φάρμακο για την παραμορφωτική αρθρίτιδα είδε την τιμή του να αυξάνεται κατά 20,08% από 989,49 ευρώ τον Ιούλιο σε 1.188 ευρώ σήμερα. Αντικαρκινικό φάρμακο που κόστιζε 8.904,38 ευρώ είδε αύξηση 9,76% και σήμερα κοστίζει 9.773,23 ευρώ. Και φάρμακο για τους μεταστατικούς καρκίνους μαστού-ωοθηκών με αύξηση της τάξεως του 25,21% - από 646,44 ευρώ κοστίζει 809,41 ευρώ.

Ποια είναι όμως αυτά τα 89 «ακριβά φάρμακα»; Κατ’ αρχάς «δεν είναι τα πιο ακριβά», εξηγεί ο Γιάννης Δαγρές, «υπάρχουν φάρμακα που κοστίζουν το ίδιο και περισσότερο. Φάρμακα που το κόστος τους φτάνει και τα 20 και 30 χιλιάδες ευρώ».

Τι κοινό έχουν επομένως και μπήκαν στη λίστα των 89 και για χάρη τους έπεσε το ποσοστό κέρδους φαρμακοποιών και φαρμακαποθηκών, ζημιώθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασθενείς και κέρδισαν οι φαρμακοβιομηχανίες;

Μεταξύ τους τίποτα. Μήπως όμως γνωρίζουμε τον εμπνευστή της λίστας; Την ίδια λίστα που πέρασαν στις 30/4/2010 οι υπουργοί Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λούκα Κατσέλη, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Ανδρέας Λοβέρδος και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είχαν περάσει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς 2009 οι τότε υπουργοί Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Φάνη Πετραλιά. Και τότε, η απόφαση προέβλεπε μείωση των ποσοστών κέρδους φαρμακείων και φαρμακαποθηκών, αλλά δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή αφού οι αντιδράσεις του κλάδου ήταν αιτία για αλλεπάλληλες εκδόσεις ερμηνευτικών εγκυκλίων για παράταση της ισχύος της από τον υπουργό Υγείας.

Τα 89 φάρμακα είναι μόνο το 6% της φαρμακευτικής δαπάνης. «Κράτησαν σταθερές τις τιμές σε φάρμακα που κινούνται πολύ περισσότερο διότι έτσι κι αλλιώς φέρνουν κέρδος στις φαρμακοβιομηχανίες», λέει ο Ανδρέας Γαλανόπουλος. «Είναι μόνο η αρχή. Όλα γίνονται για να αυξήσει η βιομηχανία τα ποσοστά είσπραξης του κέρδους της στο σύνολο του κύκλου εργασιών φαρμάκων. Τα 89 φάρμακα είναι το τρανταχτότερο μέχρι στιγμής παράδειγμα».

Τα «ακριβά φάρμακα» διακινούνται σήμερα από τα φαρμακεία και όχι τα νοσοκομεία. Οι φαρμακοποιοί, με μειωμένο πλέον ποσοστό κέρδους, καλούνται να εξοφλούν τις φαρμακοβιομηχανίες εντός μηνός, σε αντίθεση με τα νοσοκομεία που χρειάζονταν 8 και πλέον μήνες. Ακόμη ένα χατίρι στις εταιρείες να παίρνουν πιο γρήγορα τα χρήματά τους, να φανεί ότι μειώθηκε η νοσοκομειακή δαπάνη και να αντιμετωπιστεί η μεγάλη αποθεματοποίηση φαρμάκων στα νοσοκομεία που στο τέλος πετάγονταν στα σκουπίδια”.