Μουσουλμάνα φαρμακοποιός από τη Ροδόπη ανοίγει το δρόμο για τη νομική προσφυγή έναντι της σαρίας

Η απόφαση του Πρωτοδικείου Ροδόπης δικαιώνει μουσουλμάνα φαρμακοποιό, που προσέφυγε εναντίον του αδελφού της στη δικαιοσύνη, διεκδικώντας ίσο μερίδιο από την πατρική περιουσία.

Η απόφαση αυτή δημιουργεί νέα δεδομένα καθώς, όπως λέει ο δικηγόρος της ενάγουσας Σωτήρης Πουπουζής, πρώτη φορά αμφισβητείται ευθέως απόφαση του μουφτή η οποία εκδίδεται με βάση τον ισλαμικό νόμο.

Απόφαση-χαστούκι για τη συνεχιζόμενη εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη πήρε το Μονομελές Πρωτοδικείο της Ροδόπης. Κόντρα στον ιερό ισλαμικό νόμο, στο εξής οι γυναίκες της μουσουλμανικής μειονότητας θα μπορούν να διεκδικούν ίσα κληρονομικά δικαιώματα με τους άντρες.

Η απόφαση του Πρωτοδικείου Ροδόπης δικαιώνει μουσουλμάνα φαρμακοποιό, που προσέφυγε εναντίον του αδελφού της στη δικαιοσύνη, διεκδικώντας ίσο μερίδιο από την πατρική περιουσία.

Σύμφωνα με τη σαρία, η πατρική περιουσία διανέμεται ως εξής: η χήρα κληρονομεί τον άνδρα της κατά ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου και τα 7/8 παίρνουν τα παιδιά του, κατά τρόπο τέτοιο, ώστε κάθε γιος να λαμβάνει διπλάσιο μερίδιο από κάθε κόρη. Για τον υπολογισμό αυτό αρχικά αφαιρείται το μερίδιο της χήρας και ό,τι απομένει διαιρείται διά του διπλάσιου αριθμού των γιων, αφού προστεθεί σε αυτόν και ο αριθμός των θυγατέρων κληρονόμων.

Η απόφαση του Πρωτοδικείου Ροδόπης δημιουργεί νέα δεδομένα καθώς, όπως λέει ο δικηγόρος της ενάγουσας Σωτήρης Πουπουζής, πρώτη φορά αμφισβητείται ευθέως απόφαση του μουφτή η οποία εκδίδεται με βάση τον ισλαμικό νόμο. Στην απόφασή του, ο δικαστής σημειώνει μεταξύ των άλλων ότι «οι δικαιοδοτικές αρμοδιότητες του μουφτή –οι οποίες είναι σαφές από το γράμμα και το πνεύμα της Συνθήκης της Λοζάνης ότι εφαρμόζονται αποκλειστικά και μόνο επί της συγκεκριμένης μοναδικής ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας– δε θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσουν προς την κατεύθυνση της παραβίασης ατομικών δικαιωμάτων των μουσουλμάνων, τα οποία προστατεύονται ρητά από το Σύνταγμα όσο και από την ευρωπαϊκή Σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ρώμης και το συμπληρωματικό Πρωτόκολλο των Παρισίων». Όπως επισημαίνεται στην ίδια απόφαση, η εφαρμογή αναχρονιστικών διατάξεων που ίσχυαν σε μεταβατικές περιόδους ιστορικά και πολιτειακά δεν μπορεί να αφαιρέσει δικαιώματα και να αντιμετωπίσει δυσμενώς τις Ελληνίδες μουσουλμάνες, κατά παρέκκλιση μάλιστα της συνταγματικής αρχής της ισότητας των φύλων και της ισονομίας των πολιτών.

Σύμφωνα με το ισλαμικό δίκαιο που ισχύει στη Θράκη, οι κληρονομικές σχέσεις των μουσουλμάνων Ελλήνων υπηκόων εξακολουθούν να ρυθμίζονται από τον μουσουλμανικό νόμο, όπως ορίζουν απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το 1960 καθώς και ο μεταγενέστερος νόμος του 1991. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια μέχρι σήμερα οι μουσουλμάνες θυγατέρες να δικαιούνται το μισό της κληρονομικής μερίδας που δικαιούνται οι γιοι ενός κληρονομούμενου προσώπου.

Όπως τονίζει ο δικηγόρος Χαλήλ Μουσταφά, «ο μουφτής στη Θράκη έχει δυνατότητα δικαστή σε θέματα οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι μέχρι σήμερα τα δικαστήρια ακολουθούσαν την οποιαδήποτε απόφαση (φετφά) του μουφτή ως προς τα συγκεκριμένα ζητήματα». Σύμφωνα με τον κ. Μουσταφά, πάντως, η πλειονότητα των πολιτών της μειονότητας δεν καταφεύγει πλέον σήμερα στο μουφτή για να λύσει τις κληρονομικές διαφορές, υποστηρίζοντας ότι «οι σύγχρονοι όροι ζωής που έχει επιλέξει η μειονότητα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πραγματικότητας δε συμβαδίζουν με το ισλαμικό δίκαιο που εφαρμόζεται στη Θράκη. Εθιμικά έχουμε ξεπεράσει αυτό το στάδιο, εκτός και αν η γυναίκα, εξαιτίας των θρησκευτικών πεποιθήσεών της, αποδέχεται να έχει λιγότερα δικαιώματα σε σχέση με τον άνδρα».