Χάσαμε την πρωτιά στο προσδόκιμο επιβίωσης

Μπορεί στο διάστημα μεταξύ 1990-2015 η Ελλάδα να κατάφερε να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής από τα 77,2 χρόνια στα 81,1, όμως η θέση της χώρας μας στην κατάταξη των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών έπεσε από την 3η στην 12η, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ακόμα μεγάλο περιθώριο βελτίωσης στις συνθήκες ζωής των Ελλήνων, αλλά και στις πολιτικές υγείας. Σύμφωνα με τον Καθηγητή Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Ιωάννη Τούντα, οι τρέχουσες έρευνες του 2019 δείχνουν πως η Ελλάδα πλέον κατατάσσεται ακόμα πιο χαμηλά, στην 18η θέση!

Η μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής που εμφάνισαν οι υπόλοιπες χώρες δεν οφείλεται μόνο στα βελτιωμένα συστήματα υγείας, αλλά κυρίως στην έμφαση που δόθηκε στους λοιπούς θετικούς παράγοντες, όπως είναι αφ' ενός η στροφή στην υγιεινή ζωή που βασίζεται σε σωστή διατροφή, σωματική άσκηση και μείωση του καπνίσματος και αφ'ετέρου στη θέσπιση ισχυρής πολιτικής για την πρόληψη και την κοινωνική αλληλεγγύη.

Ο κύριος Τούντας υπογράμμισε ότι σύμφωνα με έρευνες και ειδικές μετρήσεις δεικτών ισορροπημένης διατροφής, έχει καταγραφεί ότι οι Έλληνες δεν ακολουθούν συστηματικά τις οδηγίες της Μεσογειακής διατροφής, ενώ σε μεγάλο ποσοστό (40%) δεν ασκούνται. Ανησυχητικά είναι επίσης και τα στοιχεία της έρευνας Hellas Health VI (2015) που δείχνουν ότι μόνο το 41% του ενήλικου πληθυσμού της χώρας μας έχει κανονικό βάρος, δηλαδή Δείκτη Μάζας Σώματος μικρότερο από 25. Σύμφωνα με τον καθηγητή τα στοιχεία δείχνουν χαμηλά ποσοστά διενέργειας των βασικών προληπτικών εξετάσεων στη χώρα μας, με μεγάλες διαφορές και μεταξύ κοινωνικο-οικονομικών τάξεων. Το 40% των γυναικών ηλικίας 21-69 ετών δεν έχουν κάνει Τεστ ΠΑΠ τα 3 τελευταία χρόνια, ενώ στην εξέταση κοπράνων για ανίχνευση αιμορραγίας του πεπτικού (SOBT), εξέταση η οποία συμβάλλει στη διάγνωση του καρκίνου παχέος εντέρου, έχει υποβληθεί μόνο το 8,3% των γυναικών ηλικίας 50-69 ετών τα τελευταία 3 χρόνια. «Όταν μιλάμε για προστασία της υγείας, δεν αρκεί μόνο να προστατεύουμε την "αρνητική" υγεία προλαμβάνοντας τα νοσήματα, τον πρόωρο θάνατο και την αναπηρία, αλλά πρέπει να ενισχύουμε και την "θετική" υγεία, δηλαδή την σωματική, πνευματική και κοινωνική ευεξία» τόνισε ο κύριος Τούντας παρουσιάζοντας τις τρεις πτυχές για την επίτευξη της Δημόσιας Υγείας: Πρόληψη Αρρώστιας, Προστασία Υγείας και Προαγωγή Υγείας. Σύμφωνα με τον κύριο Τούντα, μία συνολική προσέγγιση συστηματικών πολιτικών προαγωγής υγείας, όπως ορίζονται από τη Διεθνή Διακήρυξη Προαγωγής Υγείας του ΠΟΥ (1986), θα μπορούσε να επιφέρει τουλάχιστον 10 επιπλέον χρόνια ζωής για τον πληθυσμό!

Ο καθηγητής μίλησε σε ημερίδα του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας με θέμα «Πρόληψη & Προληπτικές Εξετάσεις, η Διεθνής Εμπειρία και η Ελληνική Πραγματικότητα».