Επί 16 μήνες δεν εγκρίθηκε κανένα καινοτόμο φάρμακο στην Ελλάδα

Εκπρόσωποι του φαρμακευτικού κλάδου αναφέρουν πως αν και έγινε μια καλή αρχή, ωστόσο παραμένει ζητούμενο η Ανάπτυξη και η μείωση του clawback. Είναι χαρακτηριστικό ότι εξαιτίας των στρεβλώσεων των προηγούμενων χρόνων στην αγορά φαρμάκου, ο Έλληνας ασθενής σε σχέση με τον Ευρωπαίο εμφανίζει υστέρηση κατά 44,7 έως 71% στην πρόσβαση στη φαρμακευτική καινοτομία, όπως προέκυψε από στοιχεία του «Δείκτη αναμονής» (Patient Waiting Access to Innovative Therapies - WAIT Indicator), που εξέδωσε στην αρχή της χρονιάς η EFPIA.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τους τελευταίους 16 μήνες δεν έχει κυκλοφορήσει στην ελληνική αγορά καμία καινοτόμος θεραπεία, από όσες εγκρίνονται και κυκλοφορούν στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τη Μυρσίνη Ουζουνέλλη, CEO της εταιρείας ΜΥΟ Health που εξειδικεύεται σε υπηρεσίες ΗΤΑ, το πρόσφατο νομοσχέδιο δεν είχε τις τομές που θα περίμενε κανείς να έχει όσον αφορά το ΗΤΑ. Χρειάζονται περισσότερες διευκρινίσεις όσον αφορά την κατάθεση των φακέλων αλλά και τα κριτήρια αξιολόγησης και διαπραγμάτευσης, ενώ επιπλέον υπάρχει μεγάλη ανάγκη για πρόσβαση σε αξιόπιστα στοιχεία από την καθημερινή ιατρική πράξη στην Ελλάδα (Real World Evidence), στοιχεία που έχει η ΗΔΙΚΑ και ο ΕΟΠΥΥ και τα οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμα σε φαρμακοοικονομικές αναλύσεις, όπως αυτές που περιλαμβάνονται στους φακέλους ΗΤΑ.

Εκτός από την Επιτροπή Αξιολόγησης HTA, πάντως, σημαντικότερο ίσως είναι να επιταχυνθούν πλέον οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης τιμών φαρμάκων από την Επιτροπή Διαπραγμάτευσης HTA, καθώς υπάρχουν δεκάδες θεραπείες και φάρμακα (ογκολογικά, για την ηπατίτιδα, την πολλαπλή σκλήρυνση, αρκετά βιο-ομοειδή) που έχουν περάσει από αξιολόγηση και έχουν «σκαλώσει» στο τελευταίο στάδιο πριν από την ένταξή τους στη θετική λίστα. Είναι σημαντικό, όπως λένε οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας, να ενταχθούν άμεσα τα παραπάνω φάρμακα στη θετική λίστα, καθώς οι κωλυσιεργίες της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης ζημιώνουν σημαντικά το δημόσιο (οι θεραπείες αποζημιώνονται σε υψηλότερες τιμές), αλλά κυρίως πλήττουν τον ίδιο τον ασθενή, που καθυστερεί να λάβει την αγωγή του.