Σχόλια...

• Οι αρµόδιοι φορείς συµφωνούν με την αναµόρφωση του Π.Δ. 67/2000 που καθορίζει τις υποχρεώσεις γιατρών και φαρµακοποιών στη συνταγογράφηση, µε στόχο την ορθολογικοποίηση των δαπανών και τη διευκόλυνση των ασφαλισµένων στη φαρµακευτική περίθαλψη.

Ο Π.Φ.Σ. παροµοίως εκφράζει την ικανοποίησή του, συµφωνώντας µε την απόλυτη ανάγκη για εξυγίανση της φαρµακευτικής δαπάνης.

Όµως, τα ερωτήµατα παραµένουν:
• Ποια είναι η τελική του διατύπωση; Ιδιαίτερα, όσον αφορά το επίµαχο άρθρο για το ποιος έχει την ευθύνη της συνταγογράφησης; Μήπως όλη η εξυγίανση της φαρµακευτικής δαπάνης επιχειρείται να εντοπιστεί µόνο στον τρόπο εκτέλεσης των συνταγών (που είναι δική µας ευθύνη) και όχι και στην ευθύνη του συνταγογραφούντος γιατρού;
• Γιατί όλη αυτή η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση και τη δηµοσίευσή του;
• Μήπως ασκούνται ισχυρές πιέσεις για την τελική του διαµόρφωση και τη µέχρι σήµερα δηµοσίευσή του σε ΦΕΚ;
• Μήπως, τελικά, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, γιατί έχει λιγότερο πολιτικό κόστος να γίνεται «εξυγίανση» της φαρµακευτικής δαπάνης µέσα από τις περικοπές συνταγών παρά από τη δηµιουργία θεσµικού πλαισίου ευθύνης;

• Ποικίλες ήταν οι αντιδράσεις για το Δελτίο Τιµών Φαρµάκων του Ιουνίου με το οποιό συνολικά αυξήθηκαν οι τιµές σε 413 σκευάσµατα και µειώθηκαν σε 25. 'Ατολµες χαρακτήρισε τις αυξήσεις ο Σύνδεσµος Φαρµακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (Σ.Φ.Ε.Ε.). Τις κατέκρινε ο τοµεάρχης Υγείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Χρ. Πρωτόπαπας.

Εµείς οι φαρµακοποιοί του φαρµακείου, ως κλάδος, ως βασικός κρίκος της φαρµακευτικής διανοµής, τι θέση έχουµε άραγε στο θέµα της διαµόρφωσης των τιµών των φαρµάκων; Συµφωνούµε, διαφωνούµε, έχουµε κάπου, για κάτι, κάποια αντίρρηση; Αν έχουµε θέση, την όποια θέση, την εκφράζουµε επίσηµα; Αν έχουµε θέση, την όποια θέση, γιατί δεν τη δηµοσιοποιούµε µε θάρρος και παρρησία; Εκτός αν εξυπηρετεί τα συµφέροντά µας αλλά και τη δηµόσια εικόνα µας να αποκτούµε φωνή µόνο όταν πρόκειται για κάτι να διαµαρτυρηθούµε…

Θα παρέµβει η -πτωχή πλην τιµία- Ελλάς (λέγε µε Μήτσο), δε θα παρέµβει….Κι αν παρέµβει, θα πετύχει τίποτα, δε θα πετύχει…Όσο και για όσο καιρό κι αν µαδάµε τη µαργαρίτα, ο αγώνας φαντάζει άνισος. Το φιλέτο της φαρµακευτικής αγοράς φαίνεται πως παραείναι ζουµερό για να µείνει µόνο στα δικά µας δόντια. Τα µεγάλα σαγόνια των πολυεθνικών αλυσίδων του χονδρεµπορίου ανοίγουν κάθε µέρα και πιο απειλητικά. Να αντισταθούµε σε θεσµικό επίπεδο, ναι, και όσο πάει. Το κύριο, όµως, η ουσία, είναι αλλού. Στην ενίσχυση της επαγγελµατικής µας θέσης, ετοιµότητας, εξέλιξης, προσαρµογής, συσπείρωσης. Δύναµη στη δύναµη είναι ο νόµος της σύγκρουσης στη σύγχρονη ελεύθερη αγορά. Πότε θα το συνειδητοποιήσουν πολλοί από εµάς;

• Το πράσινο φως για τη δυνατότητα άσκησης του επαγγέλµατος του φαρµακοποιού για όσους έχουν πάρει τα σχετικά διπλώµατα και πιστοποιητικά στις 12 χώρες (Ρουµανία, Βουλγαρία, Τσεχία, Εσθονία, Κύπρος, Λετονία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Μάλτα, Πολωνία, Σλοβενία και Σλοβακία), ανάβει το Συµβούλιο της Επικρατείας.

Όχι, µην το σκέφτεστε σαν ανέκδοτο. Δηλαδή, όπως λέγαµε Αλβανός τουρίστας, τώρα να λέµε και Σλοβάκος φαρµακοποιός! Τα πράγµατα είναι πολύ πιο σοβαρά απ’ ό,τι νοµίζετε. Επικοινωνιακά, εννοώ! ’ντε τώρα να συνεννοηθείς για το ωράριο µε Τσέχο, να δανειστείς φάρµακο από Μαλτέζο, να δώσεις την εφηµερία σου σε Ούγγρο. Πέλαγος… Το µόνο ενθαρρυντικό είναι ότι θα έχεις την ευκαιρία να πλουτίσεις την επιστηµονική σου εµπειρία ανταλλάσσοντας µια δυο κουβέντες παραπάνω µε τις νέες συναδέλφους από Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία. Κάτι είναι κι αυτό…

• Τους τελευταίους µήνες παρατηρούνται από όλα σχεδόν τα ασφαλιστικά ταµεία περικοπές συνταγών που αναγράφουν διάγνωση κατάθλιψη και ποσοστό συµµετοχής 0%.

Πραγµατικά, η κατάθλιψη δε δικαιολογεί µηδενική συµµετοχή, παρά µόνο αν πρόκειται για ψύχωση και τότε µόνο τα αντικαταθλιπτικά φάρµακα δίνονται µε µηδενική συµµετοχή.
Και επειδή κάθε µέρα τσακωνόµαστε στα φαρµακεία µας µε τους ασφαλισµένους γι’ αυτό το θέµα, µιας και οι συνταγογραφούντες γιατροί δε λένε να συµµορφωθούν µε το σχετικό νόµο, µήπως θα πρέπει να ισχύσει µηδενική συµµετοχή τουλάχιστον για τα αντικαταθλιπτικά φάρµακα που θα αρχίσουµε να παίρνουµε εµείς για να ξεπεράσουµε αυτό το ιδιαίτερο «ψυχωσικό σύνδροµο» που µας δηµιουργεί η «ορθή» εκτέλεση συνταγών;
Λέµε, µήπως…

• Τα περιοδικά που διανέµονται στον καταναλωτή µέσα από τα φαρµακεία -υποτίθεται ότι- εκφράζουν εγγράφως τη συµβουλή του φαρµακοποιού, τις προτάσεις του στα ζητήµατα υγείας και υγιεινής του πληθυσµού. Αυτό προϋποθέτει από τη µεριά του εντύπου, παρά τον απλουστευτικό πολλές φορές τρόπο προσέγγισης του κοινού, την επιστηµονική σοβαρότητα και το µέτρο µε τα οποία ο ίδιος φαρµακοποιός αντιµετωπίζει τον πελάτη του, ασθενή ή / και καταναλωτή.
Από ένα τέτοιο έντυπο αλιεύσαµε δηµοσίευµα το οποίο «πραγματεύεται» το «επιστημονικό» θέμα: «Πώς να σκουπιστείτε µετά το ντους»

Και καλά, εγώ σαν απλός καταναλωτής έχω κάποιες απορίες για το πώς θα σκουπιστώ µετά το ντους, αλλά είµαι σίγουρος ότι θα τις λύσω όταν επικοινωνήσω µε την ιατρική συντακτική οµάδα και τους ειδικούς επιστήµονες του περιοδικού. Αλλά σαν φαρµακοποιός που διαθέτω το έντυπο, τι πρέπει να κάνω; Πείτε µου. Για να µη ξεφτιλιστώ στη γειτονιά, καταλαβαίνετε…