Πηνελόπη Δημητριάδη: μία από τις πρώτες γυναίκες φαρμακοποιούς στη Νέα Υόρκη

«Επί δεκαετίες ήμουν για την Ομογένεια του Μπρούκλιν η φαρμακοποιός της διπλανής πόρτας και ταυτόχρονα η γιατρός της γειτονιάς, ειδικά για τους πελάτες μας που δεν μπορούσαν να πάνε σε γιατρό, είτε γιατί δεν γνώριζαν αγγλικά είτε γιατί δεν είχαν ιατρική ασφάλιση. Όταν υπήρχε ιατρική ανάγκη συμβούλευα τον ασθενή τι πρέπει να κάνει και του έδινα φάρμακα για να τον βοηθήσω», αναφέρει με συγκίνηση στον «Εθνικό Κήρυκα» (σ.σ. εφημερίδα της Ομογένειας) η Πηνελόπη Δημητριάδη, μία από τις πρώτες γυναίκες φαρμακοποιούς στη Νέα Υόρκη και ιδιοκτήτρια του γνωστού στην Ομογένεια Φαρμακείου «Farmacon», στην 5η Λεωφόρο στο Μπρούκλιν.

Η Πηνελόπη Δημητριάδη σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια την τετραετία 1955-1959, μία εποχή, που όπως λέει η ίδια, η Φαρμακευτική ήταν ένα ανδροκρατούμενο, άβατο, για τις γυναίκες επάγγελμα: «Θυμάμαι μέσα στην τάξη», λέει, «υπήρχαν 200 άνδρες φοιτητές και 5 μόλις γυναίκες φοιτήτριες. "Εσείς τι κάνετε εδώ, ήρθατε για να βρείτε γαμπρό" μας έλεγαν οι συμφοιτητές μας, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Εκείνα τα χρόνια οι περισσότερες κοπέλες με το που τελείωναν το Γυμνάσιο παντρεύονταν και στα 19 με 20 τους χρόνια είχαν ήδη παιδιά. Εγώ σπούδασα Φαρμακευτική, κυρίως λόγω του πατέρα μου που το θεωρούσε ως ένα καλό επάγγελμα όταν θα επιστρέφαμε πίσω στην Ελλάδα. Έλεγε συνεχώς: "Όταν με το καλό πάμε πίσω στην πατρίδα θα έχεις μία καλή σταδιοδρομία και πολλές ευκαιρίες διότι εκεί δεν υπάρχουν φαρμακοποιοί".

Πού είναι ο άνδρας φαρμακοποιός;

Η κ. Δημητριάδη θυμάται τα πρώτα δύσκολα χρόνια μέχρι την αναγνώρισή της:

«Με το που αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο εργάστηκα σε ένα ιδιωτικό φαρμακείο, ένα από τα παλαιότερα της Αμερικής. Θυμάμαι, ακόμη μέχρι σήμερα και με στεναχωρεί, με πόση δυσπιστία με αντιμετώπιζαν οι πελάτες. Πολλοί δεν ήθελαν να τους εξυπηρετήσω, "πού είναι ο άνδρας φαρμακοποιός", έλεγαν. Δυστυχώς την ίδια αρνητική αντιμετώπιση είχα και από γυναίκες πελάτισσες.

Αργότερα για 7 χρόνια εργάστηκα σε μία μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία στον τομέα της έρευνας. Το 1972 αγοράσαμε με τον αείμνηστο σύζυγό μου, Δημήτρη, το φαρμακείο της γειτονιάς που μέναμε στο Μπρούκλιν, σε μια περιοχή γεμάτη Ελληνισμό τα χρόνια εκείνα. Όμως σιγά σιγά οι Έλληνες άρχισαν να μετακομίζουν στο Μπέι Ριτζ. Έτσι το 1976 αποφασίσαμε να αγοράσουμε το δεύτερό μας φαρμακείο στην 5η Λεωφόρο για να είμαστε δίπλα στην Ομογένεια που τόσο μας στήριζε.

Όταν αγοράσαμε το φαρμακείο δεχόμασταν γραπτές ρατσιστικές επιθέσεις από τους ξένους. Αν και υπήρχαν πολλοί Έλληνες που ζούσαν στην περιοχή δεν άρεσε η ιδέα ενός φαρμακείου στην 5η Λεωφόρο. Την εποχή εκείνη κυριαρχούσαν τα μπαρ και πολλοί ήθελαν να διατηρήσουν την περιοχή ως κέντρο διασκέδασης και η ύπαρξη ενός φαρμακείου τους χαλούσε προφανώς τα σχέδια. Βέβαια όσο περνούσαν τα χρόνια, όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά και όλοι οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής, εκτιμώντας τις προθέσεις και την τίμια εργασία μας, μας δέχτηκαν και μας αγκάλιασαν σαν μία οικογένεια.

Εμείς από την πλευρά μας πάντα βοηθάμε όπου και όπως μπορούμε την Κοινότητα. Η σκέψη των αμέτρητων Ελληνόπουλων που έχουν εργαστεί και εξακολουθούν να εργάζονται στο φαρμακείο μας για να κάνουν πρακτική εξάσκηση επαγγέλματος ή για να βγάλουν ένα χαρτζιλίκι με γεμίζει με αισθήματα χαράς και υπερηφάνειας.

Όλα μου τα χρόνια υπηρέτησα τη Φαρμακευτική με πολλή αγάπη και αφοσίωση. Οι ανθρώπινες σχέσεις και η παροχή κάθε δυνατής βοήθειας και διευκόλυνσης στους ασθενείς ήταν οι βασικές μου αρχές και αξίες».

Το επάγγελμα του φαρμακοποιού για την κ. Δημητριάδη

Στην ίδια συνέντευξη η κ. Δημητριάδη μιλάει για τη σημασία του επαγγέλματος:

«Το φαρμακείο δεν είναι μία απλή εμπορική επιχείρηση, είναι ένας χώρος υγείας. Ειδικά τα μικρά φαρμακεία βλέπουν με συμπάθεια και κατανόηση τον ασθενή, κάτι που δυστυχώς λείπει από τις μεγάλες απρόσωπες φαρμακευτικές εταιρείες.

Ο φαρμακοποιός είναι ένα επάγγελμα με πολύ βαθιές ιστορικές ρίζες και κοινωνικές αξίες, αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στη στήριξη και βελτίωση της υγείας του πολίτη. Είναι η πρώτη επαφή ενός ανθρώπου σε θέματα υγείας, καθώς οποιοσδήποτε χρειάζεται μια συμβουλή, μια πληροφορία βρίσκει πάντα την πόρτα του φαρμακείου ανοιχτή για οποιαδήποτε ερώτηση, παρέχοντας απαντήσεις αφιλοκερδώς.

Ο φαρμακοποιός επιτελεί λειτούργημα και φαρμακευτική φροντίδα. Διαθέτει φάρμακα εκτελώντας την ιατρική συνταγή, ελέγχοντας την ορθότητά της, δίνοντας τις κατάλληλες συμβουλές στον ασθενή για τη σωστή λήψη των φαρμάκων, εξηγώντας τη δοσολογία, τον τρόπο χορήγησης, τις ανεπιθύμητες ενέργειες και τις πιθανές αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα, συμπληρώματα διατροφής και τροφές.

Ο φαρμακοποιός προάγει την υγεία ενημερώνοντας για θέματα υγείας, για εποχιακά νοσήματα και λοιμώξεις, για αλλεργίες, δίνοντας διατροφικές συμβουλές, μέτρα πρόληψης προτείνοντας συμπληρώματα διατροφής που βοηθούν επικουρικά και αποτρέποντας την πολυφαρμακία και τη χρήση ουσιών που μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα».

Διαβάστε περισσότερα εδώ.