Ονυχομυκητίαση το καλοκαίρι;

Η ονυχομυκητίαση είναι μια επίμονη λοίμωξη των νυχιών που επηρεάζει περίπου 2-8% του παγκόσμιου πληθυσμού. Συχνά προκαλείται από ζυμομύκητες και δερματόφυτα, και παρουσιάζει ιδιαίτερη έξαρση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω της υψηλής θερμοκρασίας και της αυξημένης εφίδρωσης. 'Αλλοι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνισή της είναι η νόσηση από σακχαρώδη διαβήτη, οι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί των νυχιών κ.ά. 

Ο φαρμακοποιός θα πρέπει να είναι έτοιμος να προτείνει την κατάλληλη θεραπεία στον ασθενή όταν αναφέρει συμπτώματα όπως παραμορφώσεις ή αποχρωματισμό του νυχιού. Μέσω της f-anazitisi και της ενότητας «Παθολογικά περιστατικά – Αντιμετώπιση», θα βρει όλες τις πληροφορίες για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ονυχομυκητίασης.

Αρχικά, στην καρτέλα «Ονυχομυκητίαση» θα ενημερωθεί για τις κατηγορίες της συγκεκριμένης μυκητίασης ανάλογα με τα συμπτώματα και τη θέση εντόπισής της στο νύχι:

√ Πλευρική ονυχομυκητίαση: πάχυνση του νυχιού, πάχυνση και υπερκεράτωση του υπονύχιου δέρματος και πιθανή αποκόλληση του νυχιού.

√ Εσωτερική ονυχομυκητίαση: γαλακτώδης λευκός αποχρωματισμός του νυχιού.

√ Λευκή επιφανειακή ονυχομυκητίαση: μικρές, λευκές κηλίδες στην επιφάνεια του νυχιού, το οποίο σταδιακά γίνεται εύθρυπτο.

√ Υπονύχια ονυχομυκητίαση: άσπρα στίγματα, ραβδώσεις ή αποχρωματισμός του νυχιού και λευκή επιφάνεια του νυχιού κοντά στην επιδερμίδα.

√ Ολική δυστροφική ονυχομυκητίαση: πάχυνση του νυχιού με καφέ έως μαύρο χρώμα.

√ Καντιντίαση: αποκόλληση του νυχιού, φλεγμονή και υπερκεράτωση του υποστρώματος του νυχιού (μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια βλεννοδερματική νόσο).

Ακολούθως, μπορεί να προτείνει τα παρακάτω μέτρα γενικής και φαρμακευτικής αντιμετώπισης της ονυχομυκητίασης:

• Αποφυγή υγρασίας στα πόδια και τακτική περιποίηση των νυχιών.
• Χρήση υποδημάτων σε κοινόχρηστους χώρους με υγρασία (π.χ. περιβάλλων χώρος πισίνας).
• Καλός αερισμός των υποδημάτων και προληπτική εφαρμογή αντιμυκητιασικών σπρέι.
• Τοπική εφαρμογή αντιμυκητιασικής κρέμας ή λάκας ονύχων (amorolfine, ciclopirox, miconazole).
• Δια στόματος αντιμυκητιασική αγωγή (terbinafine, itraconazole, fluconazole).
• Τοπική εφαρμογή ελαίων βοτάνων με μυκητοστατική ή μυκητοκτόνο δράση (tea tree, neem, λεβάντα, σκόρδο, ρίγανη, ευκάλυπτος).
• Τοπική εφαρμογή μηλόξιδου, το οποίο αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό των μυκήτων.

Η f-anazitisi επιπλέον ενημερώνει τον φαρμακοποιό πως η προϋπάρχουσα ηπατική νόσος αποτελεί αντένδειξη στη χρήση αντιμυκητιασικών παραγόντων και πριν από τη χορήγησή τους συνιστώνται γενικές εξετάσεις της ηπατικής λειτουργίας του ασθενούς.