Ο αγώνας για την αγορά φαρμάκων συνεχίζεται

«Η εξασφάλιση της φαρμακευτικής αγωγής τα τελευταία χρόνια γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για τον φαρμακοποιό και τον ασθενή», δηλώνει ο Ηλίας Χαλιγιάννης, φαρμακοποιός μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου. Όπως τονίζει, οι ελλείψεις συνεχώς πολλαπλασιάζονται. «Δεν υπάρχουν φάρμακα για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2, είτε δισκία, είτε ινσουλίνες» σημειώνει και προσθέτει ότι «περίπου 1 εκ. ασθενείς σε όλη την Ελλάδα ψάχνουν και δεν μπορούν να παραλάβουν την φαρμακευτική τους αγωγή».

Σύμφωνα με τον φαρμακοποιό, λόγω των χαμηλών τιμών των φαρμάκων η κάθε εταιρεία και η κάθε αποθήκη δεν τροφοδοτεί μια αγορά στην οποία έχει πολύ χαμηλό κέρδος και με την ευλογία των εξαγωγών, τις οποίες ο νόμος τις επιτρέπει, «στερεύει» η ελληνική αγορά εις το όνομα του κέρδους της φαρμακευτικής αγοράς. «Υπάρχει και ελλιπής τροφοδοσία στη χώρα από την πλευρά των πολυεθνικών, αλλά και αυτά τα οποία έρχονται επανεξάγονται χωρίς να υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί που να «φρακάρουν» αυτή την πρακτική για να εξασφαλίσουν την ομαλή ροή της φαρμακευτικής αγωγής στον Έλληνα διαβητικό».

Αναζήτηση και των αγχολυτικών φαρμάκων

Πρόβλημα εκτός από τους διαβητικούς αντιμετωπίζουν ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν αντιπηκτική θεραπεία αλλά και όσοι λαμβάνουν αγχολυτικά φάρμακα. «Δυστυχώς και αυτοί είναι πάρα πολλοί και καταλαβαίνετε πόσο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση αυτού του ασθενούς στο φαρμακείο την ώρα που έχει αναπτύξει αντοχή σ' αυτά τα φάρμακα, δεν μπορεί να τα πάρει και τα ζητά επίμονα», δηλώνει σκιαγραφώντας το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σημαντική μερίδα του ελληνικού πληθυσμού.

Αναζητούν φάρμακα στη Βουλγαρία, αλλά…

Κάποιοι στρέφονται ήδη στις αγορές γειτονικών χωρών. «Δεν είναι σίγουρο όμως ότι θα το βρουν το φάρμακο στην Βουλγαρία», σχολιάζει ο κος Χαλιγιάννης κι εξηγεί: «ίσως και να μην υπάρχει το φάρμακο με το ίδιο εμπορικό όνομα. Αυτό που κάνουμε εμείς είναι να μπαίνουν σε σειρά προτεραιότητας. Εάν και εφόσον βρεθεί το φάρμακο να το εξασφαλίσουμε κατά σειρά προτεραιότητας στον καθένα. Χρειάζεται υπομονή. Μερικές φορές μέχρι να βρουν το φάρμακο λήγουν οι συνταγές τους και πρέπει να τις ξαναγράψουν, δηλαδή για διάστημα αναμονής ενός και πλέον μήνα. Όμως, το φάρμακο ο ασθενής δεν το χρειάζεται τον επόμενο μήνα, αλλά την αμέσως επόμενη στιγμή που θα συνταγογραφηθεί».

Ο Γολγοθάς των καρκινοπαθών

Όσον αφορά στους καρκινοπαθείς ο Κομοτηναίος φαρμακοποιός σημειώνει πως «οι καρκινοπαθείς είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία. Είναι εμφανής η ταλαιπωρία τους. Οι άνθρωποι αυτοί αγωνιούν διαρκώς για να λάβουν το φάρμακό τους. Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος επιμένει πως είναι αδιανόητο να υπάρχει ο διαχωρισμός μεταξύ φαρμάκων που διακινούν τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ (από όπου προμηθεύονται τα φάρμακα τους οι καρκινοπαθείς) και τα ιδιωτικά φαρμακεία. Ζητούμε να έρθουν και τα φάρμακα των καρκινοπαθών στο χώρο του ιδιωτικού φαρμακείου, όπως ήταν και προ κρίσης, ώστε να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε τους ασθενείς και εμείς να μπορέσουμε να επιβιώσουμε». Τέλος, επισημαίνει εκ νέου, εμφανώς προβληματισμένος, με την διαπίστωση ότι: «δεν υπάρχει επάρκεια στην ελληνική αγορά. Ο καθένας προσπαθεί με κόπο, με το δικό του προσωπικό αγώνα, να εξασφαλίσει τη φαρμακευτική του αγωγή. Δυστυχώς, αυτή είναι η κατάσταση. Προσανατολίζονται σε οποιαδήποτε πηγή φαρμάκου ταλαιπωρούμενοι».

ΠΗΓΗ