Του φαρμακοποιού Δημήτριου Μπάλτα
Κε Μανδραβέλη
Είμαι φαρμακοποιός με φαρμακείο στην περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα. Το φαρμακείο μου το άνοιξα το 1992 μόνος μου, με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες. Σιγά σιγά και με διαρκή προσπάθεια δημιούργησα την πελατεία μου, και σήμερα απασχολώ και 2 άτομα.
Η σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ εμένα και των πελατών μου είναι ιδιαίτερη, οι πελάτες μου με αγαπούν και με εμπιστεύονται. Με αγαπούν γιατί τους συμπαραστέκομαι στις δυσκολίες της ζωής τους και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την φαρμακευτική τους περίθαλψη. Στη χαρά και στη λύπη των συνανθρώπων της γειτονιάς μου είμαι παρών γιατί με θεωρούν δικό τους άνθρωπο. Η σχέση μου μαζί τους, είναι σχέση ανθρωπιάς και όχι σχέση συμφέροντος. Ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους και μάλιστα σε αυτούς που είναι άτεκνοι, η σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης που έχουμε, φθάνει μέχρι τα όρια της οικογενειακής αγάπης.
Στη ζωή μας δεν είναι όλα οικονομικά. Τα χρήματα παίζουν ρόλο στη ζωή μας αναμφισβήτητα, αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Και οι ανθρώπινες σχέσεις του φαρμακοποιού με τους ανθρώπους της γειτονιάς του είναι σημαντικές. Δεν μπορούμε εύκολα μα ζυγίσουμε την ανθρωπιά και να της βάλουμε κάποια χρηματική αξία. Στη χώρα μας η σχέση φαρμακοποιού και πελάτη είναι παράδειγμα προς μίμηση, καταδεικνύει τις δυνατότητες της ελληνικής φυλής, όπου η συμπόνια, η συμμετοχή, η αγάπη και το φιλότιμο βρίσκονται στο αποκορύφωμα τους. Σας το λέω εγώ, που έχω 10ετή πείρα στο πιο απελευθερωμένο σύστημα, στις Η.Π.Α..
Κε Μανδραβέλη, σας ζητώ να έλθετε μία μέρα στο φαρμακείο μου για να διαπιστώσετε με τα μάτια σας, σε πόσους συνανθρώπους μας συμπαραστέκομαι με τους εξής τρόπους.
Α) Τους δίνω κουράγιο και ψυχολογική υποστήριξη στη λύπη ή το πένθος τους.
Β) Τους συμβουλεύω για ότι προβλήματα υγείας έχουν (σωματικά η ψυχικά).
Γ) Τους παρέχω πρώτες βοήθειες στα καθημερινά τους ατυχήματα, όπως χτυπήματα, κοψίματα, καψίματα, και εργατικά ατυχήματα.
Δ) Τους παρέχω φαρμακευτική βοήθεια, αφού πρώτα διαγνώσω, για απλούς πόνους όπως πονοκέφαλος ή τους χορηγώ συμπληρώματα διατροφής για να τονωθεί ο οργανισμός τους ή τους συμβουλεύω για σωστή διατροφή.
Ε) Τους βοηθάω οικονομικά. Αρκετές φορές μου ζητούν δανεικά για τα καθημερινά τους έξοδα, γιατί η συνταξη τους δεν τους αρκεί.
Στ) Τους δανείζω φάρμακα όταν δεν μπορούν να πάνε στο γιατρό τους ή μέχρι να πάνε να τα συνταγογραφήσουν .
Ζ) Σε αρκετούς δίνω πίστωση χρόνου να με πληρώσουν για τις συμμετοχές των φαρμάκων τους, σε πολλές περιπτώσεις δε, έχω χάσει χρήματα γιατί απεβίωσαν.
Η) Τους κάνω ενέσεις, πιεσομετρήσεις και τους βοηθάω στις μετρήσεις ζαχάρου τους, όλα δωρεάν.
Θ) Διανυκτερεύω σε επικίνδυνη περιοχή με τις εισπράξεις μου μετά τις 10 το βράδυ έως τις 8 το πρωί της επομένης να μην υπερβαίνουν τα 50 ευρώ και μην χρεώνοντας υπερωρία.
Ι) Χρηματοδοτώ τα ασφαλιστικά τους ταμεία αφού δεν με πληρώνουν στην ώρα τους και όπως πρέπει.
Σταματάω εδώ όσο αναφορά τον κοινωνικό μου ρόλο στη γειτονιά μου. Θα μπορούσα να επεκταθώ και στην συνεισφορά μου γενικότερα αλλά αυτά τα αφήνω για τους συνδικαλιστές μας να σας τα απαντήσουν.
Από το 1992 κε Μανδραβέλη δεν έχω χορηγήσει ούτε μία φορά αυτά τα πανάκριβα φάρμακα που αναφέρετε, και κακώς τα χρησιμοποιείτε ως παράδειγμα για δημιουργία εντυπώσεων (γιατί άραγε). Αν δεν το ξέρετε κε Μανδραβέλη, τα ακριβά φάρμακα δεν εχορηγούντο από τα φαρμακεία μέχρι πρόσφατα, και εξακολουθούν να μην χορηγούνται για το ΙΚΑ, για τα υπόλοιπα δε ταμεία με μειωμένο ποσοστό κέρδους (τελικά μάθατε ποιο είναι το ποσοστό μας η εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι είναι 35%;)
Η λογική πονάει χέρι κόψει χέρι, κε Μανδραβέλη, είναι λάθος και δεν χτυπάμε το σαμάρι αντί τον γάιδαρο. Από το «χρειάζεται βελτίωση στην φαρμακευτική περίθαλψη» μέχρι την προτεινόμενη απελευθέρωση ή την εφαρμογή άλλων μοντέλων «σουηδικών» κλπ, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Για να διαπιστώσετε το λάθος σας ελάτε μια ημέρα στο φαρμακείο μου, και θα καταλάβετε ότι δεν είναι όλα στη ζωή μας αριθμοί, και ότι δεν πρέπει να αναλύετε θέματα που δεν γνωρίζετε.
Φιλικά,
Μπάλτας Δημήτριος, Αθήνα