Δικλείδα στην e-πώληση ΜΗΣΥΦΑ εξετάζει ο ΠΦΣ

Πολλά από τα θέματα που απασχολούν τους Έλληνες φαρμακοποιούς είναι αντικείμενο έντονου προβληματισμού και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το φαρμακείο ως φυσικός χώρος αποτελεί πανευρωπαϊκά το δέλεαρ για πολλά επιχειρηματικά συμφέροντα που επιθυμούν να εκμεταλλευθούν τόσο την εμπιστοσύνη όσο και το επιστημονικό κύρος που αποπνέει, λόγω της ύπαρξης του επιστήμονα φαρμακοποιού , με προφανέστατο αποκλειστικό σκοπό το κέρδος.

Στο πλαίσιο αυτό βλέπουμε διάφορες τάσεις στην αγορά, όπως απελευθέρωση της τιμής και των καναλιών διανομής των ΜH.ΣY.ΦΑ. αλλά και την ανάπτυξη ιστότοπων πώλησης φαρμακευτικών σκευασμάτων.

Αυτή αποτελεί μια πανευρωπαϊκή κατεύθυνση που έχει κινητοποιήσει και τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση των Φαρμακοποιών. Ως επιστήμονες δεν αρνούμαστε την εξέλιξη και την πρόοδο. Παράλληλα όμως δεν απεμπολούμε την ιδιότητά μας ως επιστήμονες της Υγείας. Είμαστε αρνητικοί στο «άνοιγμα» των καναλιών διανομής και πάρα πολύ επιφυλακτικοί στη διαδικτυακή πώληση οποιουδήποτε σκευάσματος.

Επεξεργαζόμαστε και μελετάμε με πολύ προσοχή το θέμα της ηλεκτρονικής πώλησης των Μη Συνταγογραφουμένων φαρμάκων και σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες και με τον Ε.Ο.Φ., εξετάζουμε και θέτουμε προς συζήτηση τις δικλείδες που θα διασφαλίσουν την περίπτωση που το θέμα φτάσει στην τελική του έκβαση.

Όσο για την απελευθέρωση των καναλιών διανομής και της τιμής των ΜH.ΣY.ΦΑ., η μέχρι σήμερα εμπειρία, από όπου εφαρμόσθηκαν τέτοια «ευφυή» μέτρα, δείχνει ότι αυτά έχουν αποτύχει.

Στη μεν πρώτη περίπτωση η πώληση έγινε ανεξέλεγκτη, με όλους τους κινδύνους που εγκυμονεί μια τέτοια κατάσταση, όταν αφορά φαρμακευτικά σκευάσματα. Στη δε δεύτερη έχουμε την εμπειρία της χώρας μας, όπου μέσα σε μερικούς μήνες οι τιμές –που υποτίθεται ότι θα μειώνονταν– έχουν αυξηθεί κατά 30-40%.

Η φαρμακευτική αγορά χρειάζεται εκσυγχρονισμό και αυτό αποτελεί και δική μας θέση. Όμως η φύση της αγοράς αυτής απαιτεί αργές και προσεκτικές κινήσεις που θα υπαγορεύονται από επιστημονικούς και δεοντολογικούς περιορισμούς. Η αποτυχία των Συστημάτων Υγείας, που επικεντρώθηκαν στη βελτίωση οικονομικών δεικτών, αποδεικνύουν ακριβώς ότι είναι λάθος να αντιμετωπίζεται το φάρμακο και η υγεία ως οποιοδήποτε κοινό αγαθό, όσον αφορά τον τρόπο διάθεσης και κοστολόγησης.

Τα Συστήματα Υγείας, με βάση και τις τελευταίες οδηγίες του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, οφείλουν να γίνουν ασθενοκεντρικά και αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη του ανθρώπινου παράγοντα και όχι των μηχανών.