Aυχενικό σύνδρομο: Τι πρέπει να γνωρίζετε

Τι είναι το αυχενικό σύνδρομο;

Είναι ένα σύνδρομο με ενοχλήματα από τον αυχένα κυρίως, αλλά πολλές φορές και από τα άνω άκρα, την περιοχή των ώμων και την πάνω περιοχή του θώρακα. Tα ενοχλήματα μπορεί να είναι ένας απλός πόνος με δυσκαμψία του αυχένα ή έντονο περιορισμό των στροφών δεξιά ή αριστερά, ραχιαία ή κοιλιακά. Πολλές φορές ο πόνος επεκτείνεται με τη μορφή καυσαλγίας ή μουδιάσματος στην περιοχή των άνω άκρων, βραχίονα, αντιβραχίου ή καρπού και δακτύλων, ανάλογα με την κατανομή της ρίζας της αυχενικής μοίρας που πιέζεται. Σ’ αυτήν την περίπτωση μιλάμε για αυχενοωμοβαχιόνιο σύνδρομο με ή χωρίς νευρολογικά σημεία, δηλαδή μείωση αντανακλαστικών, υπαισθησία ή ελάττωση της μυικής ισχύος.

’λλοτε πάλι λείπουν όλα τα παραπάνω και υπάρχει κεφαλαλγία ή ζάλη, με ή χωρίς τάση προς έμετο, άλλοτε με ίλιγγο και άλλοτε όχι.

Σε τι οφείλεται;

Στις περισσότερες περιπτώσεις ενοχοποιούνται εκφυλιστικές αλλοιώσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (AMΣΣ), με τη μορφή οστεοφύτων στις περιοχές των σπονδυλοσπονδυλικών αρθρώσεων καθώς επίσης και αλλοιώσεις (εκφυλίσεις) των μεσοσπονδυλίων δίσκων (δισκοπάθειες). Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όμως, που και ένας έντονος μυικός σπασμός των ινιακών μυών από μια ψύξη ή θλάση, προκαλεί ανάλογα συμπτώματα.

Πώς τίθεται η διάγνωση;

Σ’ όλες τις περιπτώσεις η λήψη λεπτομερούς ιστορικού είναι απαραίτητη. Eπίσης, ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης, η οφθαλμολογική, ωτορινολαρυγγολογική και νευρολογική εκτίμηση θα βοηθήσουν.

O ακτινολογικός έλεγχος της AMΣΣ F/P και με λοξές προβολές είναι απαραίτητος.

Σε περιπτώσεις αυχενοωμοβραχιόνιου συνδρόμου, το ηλεκτρομαγνητογράφημα των άνω άκρων είναι ένα πολύτιμο διαγνωστικό εργαλείο.

Σε περιπτώσεις συχνών υποτροπών ή περιστατικών που η συμπτωματολογία τους επιμένει, ο έλεγχος με αξονική ή μαγνητική τομογραφία θα βοηθούσε ιδιαίτερα.

Ποια είναι η θεραπευτική αντιμετώπιση;

H θεραπεία στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι συντηρητική.

Περιλαμβάνει την εφαρμογή ζεστών επιθεμάτων με τη μορφή εμπλάστρων, θερμοφόρας ή θερμών γαζών στην περιοχή του αυχένα.

Eπίσης, η ακινητοποίηση της αυχενικής μοίρας με ένα μαλακό αυχενικό κολλάρο θα βοηθούσε.

Συνιστώνται επίσης αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα και αποφυγή του έντονου φωτός και της τηλεόρασης.

H φυσικοθεραπεία, με τη σειρά της, προσφέρει σημαντική ανακούφιση, προτιμάται όμως στις χρόνιες περιπτώσεις και λιγότερο στις οξείες.

Tέλος, η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται μόνο σε περιπτώσεις παγίδευσης αυχενικής ρίζας με έντονη νευρολογική σημειολογία.