Κάνει καλό στα παιδιά να πιστεύουν στον 'Αγιο Βασίλη;

Υπάρχει πραγματικά ο 'Αγιος Βασίλης; Τα παιδιά είναι όλο και πιο δύσπιστα. Αν και η πίστη στο μύθο μπορεί να ενθαρρύνει την κοινωνική συμπεριφορά τους, κάποια στιγμή -μεγαλώνοντας -πρέπει να αποδεχθούν την αλήθεια. Πότε όμως;

Ας είμαστε ειλικρινείς: τα Χριστούγεννα στη σύγχρονη μορφή τους βασίζονται στην ψευδαίσθηση της ύπαρξης του 'Αγιου Βασίλη. Ωστόσο, τα παιδιά αγαπούν αυτό το ψέμα. Δεν έχει σημασία ότι η Coca-Cola συνέβαλε στην εξάπλωση του θρύλου του 'Αγιου Βασίλη. Τα παιδιά μπορεί ήδη να αναρωτιούνται πώς ο παχουλός 'Αγιος Βασίλης μπορεί να περάσει μέσα από τη λεπτή καπνοδόχο. Αν υπάρχει στο σπίτι. Αργά ή γρήγορα θα έχουν αμφιβολίες για την ύπαρξή του. Πώς οι γονείς χειρίζονται τις ερωτήσεις τότε;

Έρευνα ενός Καναδού γιατρού μεταξύ 45 παιδιών σε ένα νοσοκομείο έδειξε ότι υπήρχαν αμφιβολίες για την ύπαρξη του 'Αγιου Βασίλη στην ηλικιακή ομάδα τεσσάρων έως επτά ετών. Αλλά το 80% των ερωτηθέντων εξακολουθούσε να πιστεύει στον άντρα με τη γενειάδα. Για τα παιδιά ηλικίας έως και τεσσάρων ετών, η πίστη στην ύπαρξή του ήταν στο 100 %. Το γεγονός ότι τα παιδιά πιστεύουν σε αυτόν δεν είναι μόνο επειδή οι γονείς τους το λένε: Από την ηλικία των τριών ετών, αρχίζει η λεγόμενη μαγική φάση για τα μικρά παιδιά. Σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης, το παιδί βρίσκεται στο επίκεντρο των δικών του ενεργειών - δεν είναι ακόμα σε θέση να αναγνωρίσει και να λάβει άλλες θέσεις. Η διάκριση μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας είναι δύσκολη γι' αυτό.

Αυτό που δεν μπορεί να εξηγήσει σωστά γίνεται κατανοητό από τη μαγική λογική. Όταν βρέχει, τα σύννεφα φωνάζουν επειδή είναι λυπημένα . Ή η μπάλα είναι κάτω από το κρεβάτι επειδή θέλει να κοιμηθεί. Όλα αυτά τα πράγματα υπάρχουν «πραγματικά» στην καθημερινότητα του παιδιού - συμπεριλαμβανομένων των χαρακτήρων των παραμυθιών. Ή απλά ο 'Αγιος Βασίλης.

Επιπλέον, οι γονείς δεν αμφισβητούνται ακόμα κριτικά. «Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας πιστεύουν ότι οι πληροφορίες προέρχονται από ανθρώπους με τους οποίους έχουν θετικές εμπειρίες από την άποψη της αλήθειας», λέει ο ψυχολόγος Ουλφ Λιτσκόφκι του Πανεπιστημίου του Αμβούργου.

Μια αλλαγή συμβαίνει στα παιδιά μόνο όταν μπορούν να αντιληφθούν διαφορετικές προοπτικές και να ανταποκριθούν περισσότερο στη λεγόμενη θεωρία του νου. «Όταν τα παιδιά είναι σε αυτή τη θέση, βρίσκουν επίσης ευκολότερο να δεχτούν ότι ο 'Αγιος Βασίλης είναι απλώς ένας μύθος», λέει ο Λιτσκιφσκι. Αυτό συμβαίνει σε παιδιά ηλικίας πέντε ή έξι ετών. Συνειδητοποιούν λοιπόν ότι ο άνδρας με το κόκκινο παλτό και την γενειάδα είναι ο 'Αγιος Βασίλης, αλλά από την άλλη πλευρά είναι απλά ένας άνδρας. Και ίσως ο γείτονας με τη φορεσιά.

Η πίστη στον 'Αγιο Βασίλη είναι επομένως ένα φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης και της σκέψης των παιδιών. Και θα μπορούσε ακόμη και να προωθήσει την ανάπτυξη της προσωπικότητας. Η ψυχίατρος Λίντα Μπρεν του παιδικού νοσοκομείου Alder Hey στο Λίβερπουλ έγραψε σε ένα περιοδικό το 2004 ότι οι πεποιθήσεις για τον 'Αγιο Βασίλη θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών. Στις λίστες επιθυμίας τους, τα παιδιά θα συμπεριλάμβαναν συχνά τους άρρωστους και τους αδύναμους. Επιπλέον, η αξιολόγηση του 'Αγιου Βασίλη για το αν τα παιδιά συμπεριφέρονται καλά ή κακά θα ενίσχυε την ηθική κρίση. Ο φιλάνθρωπος κύριος με τη γενειάδα συμβολίζει την ανησυχία και τη γενναιοδωρία, καταλήγει η Μπρεν.

Επιπλέον, οι γονείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν ότι ο 'Αγιος Βασίλης θα μπορούσε να βλάψει τη σχέση εμπιστοσύνης με τα παιδιά. Το 2009, Καναδοί ερευνητές ανέλυσαν δύο μελέτες από το 1896 και το 1979, στις οποίες μετείχαν συνολικά 1.500 παιδιά. Πολλά παιδιά ηλικίας μεταξύ 7 και 13 ετών δήλωσαν ότι απογοητεύτηκαν (1896: 22%, 1979: 39%) όταν έμαθαν την αλήθεια. Ότι εξαπατήθηκαν από τους γονείς, ωστόσο, αισθάνθηκε μόνο το 2-6%.

Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς να μην λένε γενικά στα παιδιά ότι ο 'Αγιος Βασίλης δεν υπάρχει. Τα παιδιά στη μαγική φάση πιστεύουν στα παραμύθια και τους θρύλους -και η άρνηση της ιστορίας του 'Αγιου Βασίλη δεν τα προστατεύει.

Εάν τα παιδιά επιστρέψουν στο σπίτι τους με ερωτήσεις, οι γονείς πρέπει πρώτα να ελέγξουν προσεκτικά τι πιστεύει το παιδί. Η πίστη μπορεί έτσι να μετατραπεί σε συνήθεια. Και συχνά τα παιδιά είναι ακόμη υπερήφανα που είναι ήδη μεγάλα και συνεχίζουν να παίζουν το παιχνίδι με τα μικρότερα αδέλφια τους.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ