Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #182

χρόνια που οι γυναίκες αρχίζαμε να μπαίνουμε στον ανδροκρατούμε- νο, έως τότε, χώρο των φαρμακευτικών εταιρειών. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, δεν υπήρχε και πολύς χώρος για τη ζω- γραφική μου εκείνη την περίοδο. Οπότε κι έκλεισα στο ντουλάπι τα έργα και τις μπογιές μου και μαζί με αυτά την ανάγκη μου να εκφρα- στώ μέσω της τέχνης. Άνοιξα όμως τα μάτια και τα αυτιά μου και μά- ζευα εικόνες από παντού, από εκθέσεις, μουσεία, γκαλερί και ό,τι άλλο έβρισκα ενδιαφέρον. Πέρασα έτσι πολλά χρόνια συλλέγοντας, μέχρι να φτιάξω ένα δικό μου εσωτερικό καμβά. Έτσι έφυγε λίγο περισσό- τερο από μία εικοσαετία μέχρι να αποφασίσω το επόμενο βήμα μου. Όπως όλοι έχουμε βιώσει κατά καιρούς, η ζωή παίζει παιχνίδια δικά της. Και σχεδίασε ένα καλοκαίρι μια τυχαία συνάντηση, σε μία συναυ- λία του Gary Moore, με τη φίλη μου από τα πρώτα χρόνια δουλειάς, τη Χάρις. Κι ενώσαμε τις τύχες μας και στήσαμε εκ νέου τις ζωές μας εδώ και περίπου μία δεκαετία, αφού συναποφασίσαμε να ιδρύσουμε μια εταιρεία δική μας, το φαρμακείο μας. Η αλλαγή είναι πάντα πολύ δύσκολη διαδικασία και συχνά αντιστεκό- μαστε σε αυτή. Όμως αυτό που αισθανόμουν ήταν ότι το φαρμακείο θα μου έδινε χρόνο να ασχοληθώ περισσότερο με τους αγαπημένους μου ανθρώπους, τον εαυτό μου και με πράγματα που με ενδιέφεραν πέρα από τα «πρέπει» της δουλειάς. Επίσης η ιδέα της προσφοράς ενός είδους κοινωνικού έργου με συμβουλευτικό ή και πιο ουσιαστικό ρόλο φαινόταν πολύ ελκυστική, ίσως και λόγω κάποιας εσωτερικής μου ανάγκης. Κι έτσι πάρθηκε η μεγάλη απόφαση για το νέο ξεκίνημα, που εξελίχθηκε και επηρέασε ρηξικέλευθα την πορεία μου, πέρα από όσο φανταζόμουν. Εκείνη η στιγμή ήταν καταλυτική για το ξεκίνημα πολλών καινούργιων πραγ- μάτων στη ζωή μου. Βοηθώντας λοιπόν –στο βαθμό πάντα του εφι- κτού– συνανθρώπους μου που έχουν ανάγκη και αλληλεπιδρώντας μαζί τους καθημερινά, ανοίχτηκε μπροστά μου ένας νέος κόσμος, ένας κόσμος πιο «ανθρώπινος», πιο ουσιαστικός, ένας κόσμος που πλέον χωρούσε κι άλλα πράγματα. Μεταξύ άλλων, ξεκίνησα μαθήματα στον επιμορφωτικό σύλλογο του δήμου που διαμένω και στη συνέχεια μαθήτευσα κοντά στη Λίνα Χρίστινα, τη ζωγράφο που με ενέπνευσε και με έβαλε σε καινούργια κανάλια αφαίρεσης και όχι απλής απεικόνισης. Δουλέψαμε με τη Λίνα νέα πρότυπα και με βοήθησε να ανακαλύψω το φως, το συναίσθημα, την αποτύπωση της διάθεσης. Επέλεξα να χρησιμοποιώ περισσότερο λάδια και λιγότερο ακουαρέλες και να βρίσκω αφηρημένες φόρμες, παρά να βασίζομαι σε νόρμες ρεαλιστικές. Επισκέφτηκα μέρη, όπως η Λουιζιάνα και εξερεύνησα νέες γραμμές, χωρίς σχήμα, με κυρίαρχο το χρώμα. Έλαβα μέρος για πρώτη φορά σε ομαδικές εκθέσεις ζω- γραφικής. Επίσης μου δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσω έργα για ένα και- νούργιο ξενοδοχείο που άνοιξε στη Σύρο, αποκτώντας την πρώτη προσωπική μου έκθεση, ατομική και διαχρονική. Τα έργα φτιάχτηκαν για την αίθουσα υποδοχής και για κάθε ξεχωριστό δωμάτιο από τα Μαθήτευσα κοντά στη Λίνα Χρίστινα, τη ζωγράφο που με ενέπνευσε και με έβαλε σε καινούργια κανάλια αφαίρεσης και όχι απλής απεικόνισης | Δεκέμβριος 2020 - Ιανουάριος 2021 | 87