Αρνητικά δημοσιεύματα κάνουν ξανά την εμφάνισή τους στον Τύπο

Δύο μέρες μόνο μετά την ψήφιση του Μνημονίου 2 στη Βουλή που φέρνει τα πάνω-κάτω στη φαρμακευτική περίθαλψη των πολιτών και επιβαρύνει δυσανάλογα (σε σχέση με άλλους επαγγελματικούς κλάδους), για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, τους φαρμακοποιούς, κάνουν ξανά την εμφάνισή τους στον τύπο τα «γνωστά» αρνητικά δημοσιεύματα από «γνωστά» πρόσωπα του δημοσιογραφικού (και όχι μόνο) χώρου, που έχουν ξαναπιάσει «δουλειά», στοχοποιώντας συλλήβδην τον κλάδο και αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη.

Μέσα σε μία μέρα λοιπόν (14/2/2012) έχουμε ήδη δύο αρνητικά δημοσιεύματα, ένα στην Ημερησία και ένα στην Καθημερινή (του… Στέφανου Μάνου, που για μια ακόμη φορά ρίχνει την ευθύνη μιας επερχόμενης χρεωκοπίας στους φαρμακοποιούς…).

1. ΣΔΟΕ: Αποκάλυψε κύκλωμα εικονικών συνταγογραφήσεων (Ημερησία, 14/2/2012)

Στα ίχνη κυκλώματος εικονικών συνταγογραφήσεων με παράλληλες εξαγωγές βρίσκεται το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, το οποίο ξεκίνησε να ξετυλίγει το κουβάρι του ελέγχου από ένα φαρμακείο στην Τρίπολη.

Ο έλεγχος έδειξε ότι ένα μόνο φαρμακείο κάνοντας «δουλειά» με ένα μόνο φάρμακο κατάφερε να ζημιώσει το ελληνικό δημόσιο με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 760.000 ευρώ. Το καμπανάκι χτύπησε και το ΣΔΟΕ άρχισε να ψάχνει, για να βρεθεί σύντομα μπροστά σε ένα κύκλωμα στο οποίο εμπλέκονται δεκάδες γιατροί, φαρμακοποιοί από όλη την Ελλάδα, εταιρείες εμπορίας φαρμάκων αλλά και ένα δημόσιο νοσοκομείο στην Αθήνα.

Η κομπίνα στήνεται με τρόπο απλό και το κέρδος βασίζεται στην αδυναμία του κράτους να ελέγξει. Ο γιατρός γράφει τη συνταγή με ακριβά φάρμακα για να βγαίνει κέρδος άξιο λόγου. Ο φαρμακοποιός την εκτελεί. Ασθενής που να χρειάζεται το συγκεκριμένο φάρμακο δεν υπάρχει. Αν υπάρχει είναι... συνεννοημένος με τον γιατρό και ουδέποτε παραλαμβάνει το φάρμακο που είναι γραμμένο στη συνταγή.

Το κουπόνι ο φαρμακοποιός το κολλάει στο βιβλιάριο του ασφαλισμένου ή στο βιβλιάριο άλλου ασφαλισμένου, το κουτί με το φάρμακο όμως το κρατά στα συρτάρια του και κάνει ένα πιστωτικό για την επιστροφή των αδιάθετων φαρμάκων στην εταιρεία.

Η εταιρεία στην οποία επιστρέφονται τα φάρμακα, όμως, είναι άλλη από εκείνη που προμήθευσε αυτά τα φάρμακα στο συγκεκριμένο φαρμακείο. Έτσι το ασφαλιστικό ταμείο πληρώνει στον φαρμακοποιό την αξία του φαρμάκου, το φάρμακο μένει «κέρδος» σε αυτόν κι εκείνος στη συνέχεια το προωθεί σε εταιρεία, η οποία με τη σειρά της το εξάγει στη Γερμανία.

Τέλος καλό, όλα καλά για τα μέλη του κυκλώματος, αν δεν βρισκόταν στον δρόμο τους το ΣΔΟΕ.

Σύμφωνα με πηγές του, ήδη έχουν επιβληθεί πρόστιμα ύψους 1 εκατ. ευρώ σε δέκα φαρμακεία της περιφέρειας Πελοποννήσου. Το κύκλωμα όμως φαίνεται να έχει πλοκάμια σε ολόκληρη την Ελλάδα και ήδη έχουν αρχίσει οι διαδικασίες για το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών τουλάχιστον 30 εμπλεκομένων.

Παράλληλα, έχει ζητηθεί αμοιβαία συνδρομή από τις αρμόδιες αρχές της Κύπρου (ενδιάμεσος κρίκος στις εξαγωγές) και της Γερμανίας όπου κατέληγαν τα φάρμακα, ώστε να διαλευκανθεί η υπόθεση.

2. Ο κ. Λοβέρδος και τα φάρμακα (επιστολή του Στ. Μάνου στην Καθημερινή, 14/2/2012)

Κύριε διευθυντά

Θα θυμούνται οι αναγνώστες της «Καθημερινής» τη σειρά επιστολών που αντήλλαξα πέρυσι τον Ιούλιο με τον κ. Λοβέρδο για τα θεσπισμένα από το κράτος απαράδεκτα υψηλά περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών.

Είχα επισημάνει σε μια από τις επιστολές μου ότι η τρόικα στην 4η αξιολόγησή της ζητούσε να εφαρμοστεί ένα φθίνον σύστημα περιθωρίων ή και ένα σύστημα σταθερού σε ευρώ περιθωρίου αντί του δικού μας 35% στη χονδρική τιμή. Αυτό ακριβώς που ζητούσα ήδη από το 2009. Είχα επίσης διατυπώσει την άποψη ότι για κανένα φάρμακο δεν δικαιολογείται περιθώριο φαρμακοποιού μεγαλύτερο από 25 ευρώ (15,5 ευρώ στη Σουηδία)! Σας έγραψα τότε ότι ο κ. Λοβέρδος δεν φαίνεται να επιθυμεί να αλλάξει το ισχύον καθεστώς για τα φαρμακεία, αλλά ότι οι πραγματικές συνθήκες της οικονομίας θα φέρουν την αλλαγή πιο βίαια και πιο ανεξέλεγκτα.

Στη τελευταία μου επιστολή, στις 12/7/2011, τελείωσα με τις εξής δύο παραγράφους: «Τα πολλά μικρά φαρμακεία είναι και αυτά ένα τμήμα της ελληνικής περιορισμένης ανταγωνιστικότητας. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας οδηγούν, πιστεύω, την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Υποστηρίζω ότι πρέπει να επιδιώξουμε με κάθε τρόπο και κάθε θυσία την αποτροπή της χρεοκοπίας. Διότι ομολογώ ότι τρέμω τις συνέπειές της. Η προσπάθεια μοιραίως θα θίξει κατεστημένους τρόπους ζωής. Ο κ. Λοβέρδος, ενώ και αυτός είμαι βέβαιος πως επιθυμεί να αποφύγουμε τη χρεοκοπία, προφανώς πιστεύει ότι μπορεί να ακολουθήσει μια πιο συντηρητική διαδρομή που δεν θα θίξει –στην περίπτωση αυτή– τους φαρμακοποιούς. Το μέλλον θα δείξει ποιος έχει δίκιο».

Το μέλλον έφθασε. Χθες βράδυ η Βουλή ενέκρινε το Μνημόνιο, που προβλέπει τα εξής για τα περιθώρια των φαρμακοποιών: «Ξεκινώντας από το τριμ. 1 - 2012, τα περιθώρια κέρδους των φαρμακείων αναπροσαρμόζονται και εισάγεται το φθίνον περιθώριο κέρδους –δηλαδή ένα μειούμενο ποσοστό σε συνδυασμό με ένα εφάπαξ ποσό ύψους 30 ευρώ για τα πιο ακριβά φάρμακα (άνω των 200 ευρώ)– με στόχο τη μείωση του συνολικού περιθωρίου κέρδους σε κάτω από 15%».

Επανέρχομαι στο θέμα, τώρα που φαίνεται ότι δρομολογήθηκε οριστικώς η σωστή αντιμετώπιση του ζητήματος των περιθωρίων κέρδους των φαρμακοποιών, για να επισημάνω την ευθύνη ολόκληρης της κυβέρνησης Παπανδρέου, που σε όλες τις χρονικές στιγμές καθυστέρησε τις αναγκαίες αλλαγές, με συνέπεια να φθάσουμε σήμερα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και σε αναγκαστικά βίαιες προσαρμογές. Εκ των υστέρων αναρωτιέμαι αν, προκειμένου να πράξουμε όσα η κοινή λογική επιτάσσει, προτιμούμε τις κωλυσιεργίες μέχρις ότου εκδηλωθεί η εκβιαστική πίεση των ξένων.

Στεφανος Μανος