Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #179

Special Report 38 | Ιούνιος - Ιούλιος 2020 | νέος φαρμακοποιός που εμπνέεται από την αξία της επιστήμης που έχει σπουδάσει, που ονειρεύεται το δικό του όνομα κάτω από μια απλή, την απλούστερη νέα διαδικασία, η οποία θα προσφέρει έστω και ένα ψήγμα βελτίωσης της καθημερινότητας του συναν- θρώπου του, να πελαγοδρομεί και να ελκύεται κυρίως από την ηχητική θελκτικότητα ενός τίτλου. Αλλά τα πράγματα είναι μάλλον πολύ πιο απλά, αν προσπαθή- σουμε να δούμε την ουσία της εκπαίδευσης, της όποιας εκπαίδευ- σης. Ούτω πως, ο κατεξοχήν χώρος αμφίδρομης αλληλεπίδρα- σης «δασκάλων» και «μαθητών» με κύριο σκοπό την παραγωγή και μετάδοση γνώσης ονομάστηκε «Πανεπιστήμιο» (Universitas magistrorum et scholarium) και το βασικό συστατικό αυτού του δίπολου είναι ο δάσκαλος. Είναι αυτός που ανεξάρτητα με το αντι- κείμενο που διδάσκει, καθοδηγεί, εκπαιδεύει, συμβουλεύει και εν τέλει διαμορφώνει τον επιστημονικό χαρακτήρα του «μαθητή». Και ταυτόχρονα, η ουσιαστική αξία παρακολούθησης ενός Μεταπτυ- χιακού δεν είναι ο τίτλος. Αυτό που πρέπει να εμφυσήσουμε και να προτρέψουμε τους φοιτητές μας να εμβαθύνουν είναι η αξία του τρόπου με τον οποίο ένα μυαλό εκπαιδεύεται στην επίλυση προβλημάτων, στη δημιουργία νέων προβλημάτων, στην ενίσχυση της οξύτητας της αντίληψης, στην ταχύτητα σκέψης και στη λήψη σωστών αποφάσεων. Αυτή είναι η υπεραξία των μεταπτυχιακών σπουδών, ανεξάρτητα από τον εκάστοτε τίτλο, ανεξάρτητα από το εκάστοτε ίδρυμα, ανεξάρτητα από την ευκολία ή μη της περάτω- σης των σπουδών, που τις περισσότερες φορές είναι αδύνατον να υπολογισθεί με επάρκεια εκ των προτέρων. Έχω λοιπόν κάθε λόγο να προτρέψω τους φοιτητές μας να πραγ- ματοποιήσουν οποιοδήποτε όνειρο που τους ταξιδεύει, που τους διεγείρει, που τους προκαλεί και να το κάνουν χωρίς καμία ανα- στολή, κανέναν ενδοιασμό, κανένα όριο. Ο χρόνος είναι αμείλικτος και πρέπει να τρέξουν πιο γρήγορα από αυτόν, νικώντας την βαθιά ανηθικότητα που εμπεριέχει: πάντα θα τους κυνηγά και ποτέ δεν θα τους χαριστεί. Οι εκάστοτε συνθήκες (και τώρα είναι η ώρα), καλύτερες ή χειρότερες, δεν μπορεί για νέους ανθρώπους σαν τους φοιτητές μας να είναι τίποτα άλλο παρά μια διαφορετική σκηνοθεσία, στη ζοφερή εκδοχή της οποίας οι άξιοι λογίζονται αξιότεροι. ● Πρέπει να εμφυσήσουμε στους φοιτητές μας τον τρόπο με τον οποίο ένα μυαλό εκπαιδεύεται στην επίλυση προβλημάτων, στην ενίσχυση της οξύτητας της αντίληψης, στην ταχύτητα της σκέψης και στη λήψη αποφάσεων