Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #179

Special Report 36 | Ιούνιος - Ιούλιος 2020 | Η νέα πραγματικότητα που τόσο βίαια και απροσδόκητα εισέβαλλε στην παγκόσμια καθημερινότητα και η πρόδηλα ισχυρή και επίμονη πρόθεσή της να εγκατασταθεί, διαμορφώνει ήδη έναν εντελώς καινούργιο κόσμο. Με αυτό το de facto νέο τοπίο που ξημερώνει, καθίσταται αναγκαία όσο ποτέ η αναδαψίλευση της συνολικής θεώρησης που μέχρι τώρα είχαμε υπερφίαλα εγκαθιδρύσει για την ουσία –ξεκινώντας αναπόδραστα από την πεμπτουσία– της Εκπαίδευσης. Ειδικά για την Ιατρική Επιστήμη, ειδικότερα για τη Φαρμακευτική Επιστήμη. Μεταπτυχιακές Σπουδές: Η υπεραξία τους είναι η επίλυση των προβλημάτων και η ενίσχυση της αντίληψης και της σκέψης νάληπτη ευκαιρία ευημερίας και ποικιλότροπης ισχυροποίησης της πατρίδος μας. Στον ιδιαίτερο και πολυδιάστατο χώρο της Φαρμακευτικής Επι- στήμης για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ αυτό είναι και αυταπόδεικτο και δυστυχώς και αληθές. Η καθ΄ υπέρβαση κα- θημερινή προσπάθεια όλων των δασκάλων της Φαρμακευτικής όλα αυτά τα χρόνια δημιούργησε αδιαμφισβήτητα και σμίλεψε υπέροχα εκατοντάδες νέους επιστήμονες, η υπεραξία των οποί- ων ουδέποτε αξιοποιήθηκε, ουδέποτε αναζητήθηκε να επιστρέψει στην πατρίδα μας και ουδέποτε σχεδιάσθηκε και υλοποιήθηκε η παραμικρή συνθήκη για την παραμονή τους στη δική τους χώρα, στο δικό τους τόπο, στο δικό τους σπίτι. Ως εκ τούτου αποτελεί ιστορική ευκαιρία η αξιοποίηση των νέων συνθηκών, της νέας πραγματικότητας και της επερχόμενης νέας δυναμικής. Και φυσικά, οι κόρες της οροφής και η επιστημονι- κή κορωνίδα της Φαρμακευτικής Επιστήμης συγκεφαλαιώνονται στις Μεταπτυχιακές σπουδές. Είναι ο ιδιαίτερος και ουσιαστικός χώρος εμβάθυνσης, το επιστημονικό στάδιο των αρχαίων ημών προγόνων, εντός του οποίου οι «αθλούμενοι» αναπτύσσουν την υπέροχη ιδιότητα-ικανότητα της αναγνώρισης, της στόχευσης, της δημιουργίας και ανάπτυξης της καινοτομίας. Στις μέρες μας μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα αποδώσει δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες τίτλους Μεταπτυχιακών Σπουδών. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό και κουραστικά αναμενόμενο, ένας Κ ατά τα τελευταία πενήντα χρόνια στην πατρίδα μας η Φαρμακευτική Επιστήμη διδάχθηκε, αναπτύχθηκε, με- ταδόθηκε, υπηρετήθηκε και ειλικρινώς τιμήθηκε από εκατοντάδες σκαπανείς-ευπατρίδεις της λατρείας αυ- τής. ∆υστυχέστατα όμως θα μπορούσε κάλλιστα ένας καλοπρο- αίρετος σημερινός παρατηρητής να αναρωτηθεί –κάνοντας χρήση του στίχου από το ιδιοφυέστατο δημιούργημα του Νίκου Γκάτσου «Ελλαδογραφία»– «…άραγε είναι αληθές ότι η θυσία των απέβη επί ματαίω;». Η απάντηση δύσκολα θα μπορούσε να είναι διαφορετική της σκληρής κατάφασης. Και αυτό συνέβη επειδή η Πολιτεία και οι εκάστοτε εκλεγμένοι από εμάς λειτουργοί της αδιαφόρησαν επι- δεικτικά και αγνόησαν επιλεκτικά τις προτάσεις-εισηγήσεις των αποδεδειγμένα ειδικών και χωρίς κανένα προγραμματισμό, με πλήρη απουσία στοιχειώδους οράματος και με γνώμονα ιδιοτε- λείς (και ως εκ τούτου ανόητες) στοχεύσεις, κατάφεραν (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να απολέσουν μια ιστορική και ανεπα- Σωτήρης Στ. Νικολαρόπουλος καθηγητής Σχολής Επιστηµών Υγείας Πανεπιστήµιο Πατρών Φ Α Ρ Μ Α Κ Ε Υ Τ Ι Κ Η Π Α Ι ∆ Ε Ι Α Σ Τ Η Ν Ε Λ Λ Α ∆ Α