Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #173

| Φεβρουάριος - Μάρτιος - Απρίλιος 2019 | 83 Η μάχη μεταξύ ιδιωτών και συνεταιριστών άρχισε να δι- αφαίνεται νωρίς, αλλά η μπίλια θα καθόταν κάπου στη μέση. Τα χρόνια της θητείας μου προσπάθησα να φέρω πιο κοντά τους ιδιώτες με τους συνεταιρισμούς αλλά και τη βιομηχανία. Έτσι «γεννήθηκαν» και τα συνέδρια του κλάδου που πραγματοποιούνταν κάθε χρόνο σε διαφο- ρετικό μέρος της Ελλάδας, με προσκεκλημένους ιδιώτες, συνεταιρισμούς, εκπροσώπους της βιομηχανίας αλλά και της πολιτείας, ενώ δεν παραλείψαμε ποτέ να έχουμε και εκπρόσωπο των φαρμακοποιών. Επίσης, η συμμετο- χή μας στο GIRP μάς έδωσε τη δυνατότητα να αντλούμε πληροφορίες από την Ευρώπη αλλά και να φιλοξενούμε Ευρωπαίους συναδέλφους στις εκδηλώσεις μας. Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά και η Ελλάδα –λόγω της επιτήρησης– έπρεπε να υποτριπλασιάσει τη συνολική ετήσια δαπάνη φαρμάκων, με αποτέλεσμα πολλές επιχει- ρήσεις να μην αντέξουν, να εξαφανιστούν ή να χρεοκο- πήσουν. Εκτός της μείωσης του όγκου της φαρμακευτι- κής δαπάνης, μειώθηκε πάρα πολύ το ποσοστό κέρδους. Τι πρόκειται να γίνει στο μέλλον όμως είναι το μεγάλο ερώτημα. Οι συνεταιρισμοί φαίνεται πως κρατούν καλά. Δεν μπορούν όμως να αποκτήσουν μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς, καθώς η δυναμική τους μάλλον εξαντλήθηκε. Το business των ιδιωτών θα το μοιραστούν 4-5 μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Η Θεσσαλονίκη θα παίξει ένα σοβαρό ρόλο λόγω των ιδιαιτεροτήτων της χώρας. Δεν διαφαίνεται κίνδυνος εισόδου μεγάλων πολυεθνικών στη χώρα λόγω του πολύ μικρού μεγέθους της αγοράς. Έτσι, θα πορευτούμε για αρκετά χρόνια νομίζω. Οι πολύ καλές εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί. Ας χαρούμε το παρόν και ας αισιοδοξούμε για το μέλλον. Ευριπίδης Αδάμου Φαρμακοποιός, Ιδιοκτήτης της Farmasyn Ο ι φαρμακαποθήκες και οι φαρμακευτικοί συνεταιρισμοί είναι το σημείο αναφοράς μεταξύ του παραγωγού ή του εισαγωγέα και του φαρμακείου/τελικού κατανα- λωτή, δηλαδή του ασθενή. Ο ρόλος τους στην εφο- διαστική αλυσίδα είναι σημαντικός και η ιστορία τους έχει βάθος χρόνου. Σύμφωνα με τον Σταύρο Μπελώνη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ), το συνεται- ριστικό κίνημα είναι η επιχειρηματική έκφραση του συνεργατισμού. Αναπτύχθηκε ως ανάγκη αντιμετώπισης της έντονης κοινωνικής ανισότητας, που δημιουργήθηκε ύστερα από τις οικονομικοπολι- τικές και κοινωνικές αλλαγές που επέφερε η βιομηχανική επανά- σταση, με στόχο την ορθότερη οικονομική και πολιτική οργάνωση της κοινωνίας. Όπως αναφέρει, τα φαρμακεία αποτελούν τον πο- λυπληθέστερο και οικονομικά ασθενέστερο κρίκο της αλυσίδας του φαρμάκου και η ίδρυση των συνεταιρισμών ήρθε να αντιμετωπίσει αυτήν την αδικία. Το 1930 ιδρύθηκε ο πρώτος φαρμακευτικός συνεταιρισμός στo Bόλο και σήμερα η χώρα μας αριθμεί 25 συνεταιρισμούς με 5.277 μέλη. Από την άλλη, η διοίκηση του φαρμακεμπορίου στην Ελλάδα ξε- κίνησε το 1921 με την ίδρυση του Φαρμακεμπορικού Συλλόγου Ελλάδος, επωνυμία που τροποποιήθηκε το 1976 και έγινε ο Πα- νελλήνιος Σύλλογος Φαρμακαποθηκάριων , ένα νομικό πρόσω- πο Δημοσίου Δικαίου που υπάγεται στο υπουργείο Υγείας ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Σήμερα εκπροσωπεί περισσότερες από 100 φαρμακαποθήκες ιδι- ωτικών συμφερόντων και 21 θυγατρικές των συνεταιρισμών (ΑΕ) στην Ελλάδα, αλλά συμμετέχει δια αντιπροσώπου και στον αντί- στοιχο Φαρμακεμπορικό Σύλλογο της Ευρώπης, « Groupement International de la Repartition Pharmaceutique» , ο οποίος αντιπροσωπεύει 24 χώρες κράτη-μέλη και εδρεύει στις Βρυξέλλες. Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φαρμακαποθηκαρίων εκπροσωπεί έναν από τους πιο δυναμικούς και υγιείς κλάδους της ελληνικής οικο- νομίας και μέλη του είναι υποχρεωτικά όλες οι φαρμακαποθήκες που ανήκουν στον ελλαδικό χώρο και διακινούν εμπορεύματα. Τα μέλη του Συλλόγου απασχολούν περίπου 2.500 εργαζομένους και διενεργούν καθημερινά περισσότερες από 20.000 παραδόσεις, συμβάλλοντας τα μέγιστα στη Δημόσια Υγεία με την έγκαιρη κά- λυψη των αναγκών ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα σημεία της χώρας. Το Δ.Σ. είναι 5μελές, και όπως αναφέρει ο Ε. Αδάμου , θητείες που άφησαν το στίγμα τους ήταν αυτές του Κασίμου, του Διαμαντόπου- λου και του Κάτσαρη. Ο ίδιος εκλέχθηκε για πρώτη φορά στο τιμό- νι του Συλλόγου το 1993 και έμεινε σχεδόν 3 τετραετίες, κατά τις οποίες επετεύχθη η αλλαγή του νομικού καθεστώτος των επιχειρή- σεων και εμφανίστηκαν στο προσκήνιο οι πρώτες ΑΕ και ΕΠΕ. Οι επιχειρηματίες πήραν την ευθύνη στα χέρια τους, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία να εμφανιστεί στην αγορά η πρώτη μεγάλη πο- λυεθνική, η Alliance Sante, της οποίας ωστόσο το εγχείρημα δεν πέτυχε. Όμως η δύναμη των συνεταιρισμών διαφάνηκε καθαρά και ιδρύθηκαν σε όλους σχεδόν τους νομούς της Ελλάδος συνεταιρι- σμοί, πολλοί εκ των οποίων δημιούργησαν και παραρτήματα. 1980: ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΜΠΟΡΙΟΥ Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 έγινε η μεγάλη έκρηξη στη δη- μιουργία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών (ΣΥΦΑ). Οι αρχικές μικρές ιδρυτικές ομάδες φαρμακοποιών, έχοντας ως πρότυπο την επιτυχη- μένη πορεία των πρώτων ΣΥΦΑ (Θεσσαλίας, Θεσσαλονίκης, Αχαΐας) που ιδρύθηκαν 50 χρόνια νωρίτερα, εξάπλωσαν το συνεταιριστικό κίνημα σε όλη την Ελλάδα, εγγράφοντας μέσα σε λίγα χρόνια χι- λιάδες μέλη. Οι δύσκολες συνθήκες για την προμήθεια φαρμάκων, που υπήρχαν πριν, δημιούργησαν την ανάγκη για να παρέμβουν οι φαρμακοποιοί και να πάρουν αυτόν τον τομέα στα χέρια τους. Όσο για τις φαρμακαποθήκες, τη δεκαετία του ’80, η «γειτονιά των