Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #155

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / AΠΟΨΕΙΣ % % 9 ± 4 # 44 επιστημονική εξειδίκευση και η καταλυτική θεσμική θέση του φαρμακοποιού, μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά αποδοτικές για το κράτος και σημαντικά ανταποδοτικές για την ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Δυστυχώς, όμως, ο φαρμακοποιός, για μία ακόμη φορά, δεν αξιοποιήθηκε με τον κατάλληλο τρόπο, αδυνατώντας έτσι να συμβάλλει αποτελεσματικά στην επίτευξη του στόχου για αύξηση της διείσδυσης ελληνικών γενοσήμων στη φαρμακευτική αγορά. Για το λόγο αυτό, κατ’ επανάληψη ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος έχει ζητήσει από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας τη θέσπιση κινήτρων για τη χορήγηση γενοσήμων, κίνητρα τα οποία εφαρμό- ζονται στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά τα κίνητρα δεν αποτελούν προϊόν συντεχνιακής λογικής και δεν περιορίζονται μόνο στο ζήτημα της υποχρεωτικής υποκατάστασης των πρωτοτύπων φαρμάκων με γενόσημα, αλλά σχετίζονται κυρίως με την εκπαίδευση και καθοδήγηση του ασθενή από το φαρμακοποιό, σε θέματα που αφορούν την αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης με το ελληνικό φάρμακο που μέχρι σήμερα αντιμετωπίζεται αδίκως με επιφύλαξη και καχυποψία. Ποια είναι, λοιπόν, τα κίνητρα που διεκδικούμε σαν Π.Φ.Σ. από την Πολιτεία για αύξηση της διείσδυσης ελληνικών γενοσήμων στη φαρμακευτική αγορά και παράλληλα για τη μεταστροφή της κοινής γνώμης για την ποιότητα και ασφάλεια του ελληνικού φαρμάκου; ● Οριζόντια αύξηση του ποσοστού κέρδους του φαρ- μακοποιού στα γενόσημα. ● Κατάργηση ή ελάφρυνση του rebate που αποδίδουν τα φαρμακεία (ή ακόμα και επιστροφή ποσού για φαρμακεία χαμηλού αιτούμενου προς τον ΕΟΠΥΥ), σε περιπτώσεις όπου επιτυγχάνεται συγκεκριμένο πο- σοστό διείσδυσης γενοσήμων, ποσοστό το οποίο ασφαλώς και θα εξαρτάται από τον όγκο και όχι από την αξία τους. ● Θεσμοθέτηση πάγιας αμοιβής στα πλαίσια της πα- ροχής υπηρεσιών στο φαρμακοποιό από τον ΕΟΠΥΥ, αμοιβή η οποία θα είναι ανεξάρτητη από τη λιανική τιμή του γενοσήμου. Η θέσπιση αυτών των οικονομικών κινήτρων από την πολιτεία και το κέρδος που θα προσπορίσουν στο ελληνικό φαρμακείο είναι ικανά να του δώσουν τις αναγκαίες προοπτικές βιωσιμότητας, έτσι ώστε να μπορέσει να αποδείξει ότι λειτουργεί ως σύμμαχος και συνεργάτης της, προσφέροντας καλύτερης ποιότητας φαρμακοθεραπεία και μάλιστα με πολύ χαμηλότερη δαπάνη. Βέβαια, για να επιτευχθεί ο στόχος επαρκούς χρήσης γενοσημων (60% επί του συνολικού όγκου) υπέρ του συμφέροντος του ασφαλιστικού συστήματος, πρωτί- στως, χρειάζεται ο δραστικός περιορισμός της χρήσης των «Φαρμάκων Υψηλού Κόστους», καθώς αυτά υπερ- καταναλωνονται αναίτια αλλά και ταυτόχρονα υπερ- κοστολογουνται. Έτσι, μπορούν πραγματικά να περισσέψουν πόροι για να φανεί το όφελος από την αύξηση της χρήσης γενοσημων, καθώς η προσπάθεια επέκτασης της χρήσης τους δεν θα γίνεται επί ματαιω, όπως συμβαί- νει εν μέρει σήμερα. Σε κάθε περίπτωση, η μεταρρύθμιση της μεγάλης διεύρυνσης στη χρήση των γενοσήμων στην ελληνική φαρμακευτική αγορά ασφαλώς δεν μπορεί να επιτευχθεί ούτε με ευχολόγια, ούτε μέσω μίας τιμωρητικής πολιτικής που επιβάλλει ποινές επί δικαίων και αδίκων στη μη χορήγηση γενοσήμων, ούτε βέβαια μέσα από τη θεσμικό και επιστημονικό παραγκωνισμό του φαρμακοποιού, που εξακολουθεί να παραμένει ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ασφάλειας, αποτελεσματικότητας και σωστής καθοδήγησης σε οτιδήποτε αφορά το επιστημονικό προϊόν που του ανήκει. Η πρωτοβουλία λοιπόν στο μεγάλο θέμα των γενοσήμων ανήκει στην Πολιτεία. Ας τολμήσει με πολύ συγκεκριμένα κίνητρα να επενδύσει: ● στο θεσμικό ρόλο ● την επιστημονική εξειδίκευση και ● την επικοινωνιακή δυνατότητα του φαρμακοποιού, κα- θιστώντάς τον ρυθμιστικό παράγοντα όσον αφορά την επιλογή του γενοσήμου φαρμακευτικού σκευάσματος από τον ασθενή. Ιδού η Ρόδος λοιπόν… / Ο Ηλίας Χαλιγιάννης είναι φαρμακοποιός και Ταμίας του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (Π.Φ.Σ.), Iliashal@otenet.gr Η σχέση εμπιστοσύνης του ασθενή με το φαρμακοποιό του, η επιστημονική εξειδίκευση και η θεσμική θέση του φαρμακοποιού, μπορούν να αποδειχθούν αποδοτικές για το κράτος και ανταποδοτικές για την ελληνική φαρμακοβιομηχανία.