Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #155

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / AΠΟΨΕΙΣ % % 9 ± 4 # 42 Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η διείσδυση των γενοσήµων στη συνταγογράφηση συμβάλει όχι μόνο στην περαιτέρω περιστολή της φαρμακευτικής δαπάνης αλλά και: ● εξοικονομεί σημαντικό κόστος από την τσέπη του ασθενή (κατ’ επιλογήν του, λόγω ασφαλιστικής τιμής ΕΟΠΥΥ) ● αναδεικνύει την ελληνική βιομηχανία σε βασικό πυλώνα της εθνικής μας οικονομίας ● επιβραβεύει στην πράξη την ποιοτική της κλάση σε επίπεδο παραγωγής, και ● καταξιώνει το ελληνικό γενόσημο ως μία αποτελεσματική και αξιόπιστη θεραπευτική επιλογή για τον Έλληνα ασθενή. Ωστόσο, παρά τις παραπάνω καθομολογούμενες παραδοχές, η θεωρία απέχει πολύ από την πράξη. Η διείσδυση των ελληνικών γενοσήµων, παρά την αύξηση που αυτή σημειώνει, βρίσκεται μέχρι σήμερα σε μη ικανοποιητικά επίπεδα βάσει στόχου (22%). Και αυτό οφείλεται αφενός στις άστοχες προσεγγίσεις του ζητήματος από πλευράς κυβερνήσεων και αφετέρου στο ότι η από κοινού δράση και συμμετοχή όλων των φορέων που εμπλέκονται στο φάρμακο, απαραίτητη για την επίτευξη αυτού του στόχου, δεν λειτούργησε συνεργικά αλλά –αντίθετα– σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και ανταγωνιστικά. Το βασικό αίτιο, όμως, αυτής της αποτυχίας εντοπίζεται στην μετ’ εμποδίων και κάθε άλλο παρά καθολική εφαρμογή του μέτρου της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία. Κι αυτό παρά το ότι η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία αναδεικνύει την καθαρά επιστημονική και θεραπευτική ιδιότητα του φαρμάκου, αντιμετωπίζει και απαλείφει σε μεγάλο βαθμό όλες τις αναχρονιστικές παθογένειες (ιδιοτέλεια, παράνομη δοσοληψία, προκλητή ζήτηση) της κατευθυνόμενης συνταγογράφησης που εκτόξευσε τη φαρμακευτική δαπάνη. Ενώ, παράλληλα δημιούργησε νέες προοπτικές μέσα από τις οποίες ο φαρμακοποιός, ως ο καθ’ ύλην αρμόδιος υγειονομικός επαγγελματίας, καθίσταται ρυθμιστικός παράγοντας όσον αφορά την επιλογή του γενοσήμου από τον ασθενή. Πραγματικά, η μακρόχρονη σχέση εμπιστοσύνης του ασθενή με το φαρμακοποιό του, η του Ηλία Χαλιγιάννη 