Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #152

ΥΓΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ / KENTΡΙΚΟ ΘΕΜΑ 42 Αζιθρομυκίνη ή φλουοροκινολόνες είναι οι προτεινόμενες επιλογές. ● Αντιδιαρροϊκά: Χορηγούνται συχνά, έχουν όμως κάποιο κίνδυνο επι- πλοκών. Αντενδείκνυνται στους ασθενείς με αιματηρή ή εμπύρετη διάρ- ροια. Η λοπεραμίδη είναι το συχνότερα χρησιμοποιούμενο αντιδιαρροϊκό. Τι πρέπει να ρωτήσετε τον ασθενή σας; ● Πόσες ημέρες έχετε διάρροια; Αν ο ασθενής απαντήσει πάνω από 3 ημέρες, πρέπει να παραπέμψετε στο γιατρό. ● Έχετε πυρετό ή/και αίμα στα κόπρανα; Αν όχι, συστήστε ενυδάτωση, δίαιτα και αντιδιαρροϊκά. Αν έχει αίμα στα κόπρανα, παραπέμπετε σε γιατρό. Αν έχει πυρετό και είναι ταξιδιώτης, μπορεί να ξεκινήσει αζιθρομυκίνη ή κινολόνες και να επανεκτιμηθεί. Αν έχει πυρετό και δεν είναι ταξιδιώτης, παραπέμπετε σε γιατρό. ● Μπορείτε να πιείτε υγρά ή όχι λόγω εμέτων; Αν ναι, συστήστε ενυδάτωση. Αν όχι, χορηγήστε αντιεμετικά και συστήστε ενυδάτωση. Ποια είναι τα συχνότερα αίτια; ● Ιοί (ιδιαίτερα οι Rotavirus, Norovirus, Adenovirus): Μπορεί να προκαλέσουν πυρετό, κόπωση, κεφαλαλγία και μυαλγίες. Η πιο συχνή αιτία γαστρεντερίτιδας στα παιδιά είναι ο Rotavirus, για τον οποίο ωστόσο υπάρχει εμβόλιο που από το 2009 συνιστάται σε όλα τα παιδιά. ● Βακτήρια: Τα συχνότερα είναι το Campylobacter jejuni, το E. coli, η Salmonella και η Shigella. Άλλα συχνά αίτια είναι ο S. aureus και η διάρροια των ταξιδιωτών. Συχνά, αλλά όχι πάντα, για την αντιμετώπιση χρειάζονται αντιβιοτικά. ● Παράσιτα: Συχνότερα αίτια είναι η Giardia lamblia, η Entamoe- ba histolytica και το Cryptosporidium. Τι μπορούμε να κάνουμε θεραπευτικά; Η γαστρεντερίτιδα συχνά εκδηλώνεται με σφοδρότητα αλλά είναι αυτοπεριοριζόμενη. Η συνιστώμενη θεραπεία είναι ενυδάτωση, ειδική δίαιτα, αντιεμετικά, αντιβιοτικά και αντιδιαρροϊκά σκευάσματα. ● Ενυδάτωση: Αποτελεί τη βασική θεραπεία και συνήθως γίνεται από του στόματος. Ενδοφλέβια χορήγηση επιφυλάσσεται σε αυτούς με μεγάλη αφυδάτωση ή διαταραχή συνείδησης. ● Δίαιτα: Υδρική δίαιτα και προβιο- τικά. ● Αντιεμετικά: Η μετοκλοπραμίδη εί- ναι πολύ χρήσιμη από του στόματος ή ενδομυϊκά. Η ονδασετρόνη επίσης μπορεί να βοηθήσει υπό ειδικές συνθήκες. Η διμενυδρινάτη είναι πε- ριορισμένης κλινικής σημασίας. ● Αντιβιοτικά: Δεν χρησιμοποιούνται συχνά στη γαστρεντερίτιδα, αν και συνιστώνται μερικές φορές, εάν τα συμπτώματα είναι σοβαρά. Προσοχή! Αν ο ασθενής είναι πολύ αφυδα- τωμένος, χρόνια πάσχων ή παιδί μικρότερο των 5 ετών, πρέπει να παραπέμπετε στο νοσοκομείο. / Ο Αντώνιος Βασιλογιαννακόπουλος είναι παθολόγος, λοιμωξιολόγος, διευθυντής Β' Παθολογικής Κλινικής στο Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center, nisvas@otenet.gr