Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #152

34 % % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / AΠΟΨΕΙΣ Είναι βέβαιο πως διανύουμε τη δυσ- κολότερη και πλέον κρίσιμη περίοδο για τις εταιρείες, την ελληνική οικονομία, την ελληνική κοινωνία, την ίδια τη χώρα. Και η αλήθεια είναι πως όλοι θέλουμε να πάνε καλά τα πράγματα και δουλεύουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, και αυτό αποτελεί τη βάση για να βρεθεί ο κοινός τόπος, τουλάχιστον στα στοιχειώδη. Σε αυτήν την προσπάθεια οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις έχουν πρωτοστατήσει τα τελευταία χρόνια, απορροφώντας ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος, ώστε να μη φτάσει στον Έλληνα ασθενή. Μόνο το 2014, με την κρατική συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη στα 2 δισ., η συμμετοχή του κλάδου στη δαπάνη ήταν περίπου 530 εκατ. ευρώ μέσω των διαφόρων εκπτώσεων και υποχρεωτικών επιστροφών (rebates και clawback). Την ίδια στιγμή αντιμετώπισε χωρίς καμία στήριξη την τραγική συνέπεια του «κουρέματος» των ομολόγων, τα οποία είχαν πάρει οι εταιρείες αντί πληρωμών για προμήθειες φαρμάκων στα νοσοκομεία και στον ΕΟΠΥΥ (1 δισ. €), καταβάλλοντας κανονικά και τις φορολογικές υποχρεώσεις, οι οποίες προέκυπταν από τα απλήρωτα τιμολόγια. Η ενεργοποίηση των κλιμακωτών εκπτώσεων (rebate) όγκου επί των πωλήσεων βάσει της αρχής της αναλογικότητας είναι μεν προς τη σωστή κατεύθυν- ση και αποκλείει την ανάγκη θέσπισης κλειστών προϋπολογισμών. Ωστόσο θα πρέπει το υπουργείο να διασφαλίσει ότι το σύνολο των εκπτώσεων (rebate) και υποχρεωτικών επιστροφών (clawback) που θα κληθεί η φαρμακοβιομηχανία να καταβάλει το 2015 δεν θα υπερβεί τα όρια του 2014, δεδομένου ότι ο συνολικός προϋπολογισμός παραμένει ακόμα στα χαμηλά επίπεδα των 2 δισ. ευρώ τα τελευταία 2 χρόνια. Επί της ουσίας ζητείται για ακόμη μία φoρά από τις φαρμακευτικές εταιρίες να σηκώσουν μια δυσβάσταχτη και δυσανά- λογα μεγάλη επιβάρυνση. Μια επιβάρυνση που φθάνει τα του Μάριου Κοσμίδη Μια ακόμη ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ