Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #146

έννοιες όπως αυτές των φαρμακευτικών υπηρεσιών, μεταξύ των οποίων η φαρμακοδιάθεση, η φαρμακοθεραπευτική φροντίδα, η εκσυγχρονισμένη φαρμακοποιία. Αδιαμφισβήτητα η επικέντρωση του φαρμακοποιού στις φαρμακευτικές υπηρεσίες και η παροχή αυτών προς τους ασθενείς δεν προσδίδει απλά υπεραξία στον επαγγελματικό του ρόλο, αλλά δημιουργεί επιπλέον μια άρρηκτη από εξωγενείς παράγοντες σχέση του με τους ασθενείς και την κοινωνία. Για την εφαρμογή όμως των φαρμακευτικών υπηρεσιών μέσα στο φαρμακείο δεν αρκεί απλά η θεωρία ή η δήλωση ότι τις παρέχουμε. Μια πρώτη βασική προϋπόθεση της ουσιαστικής εφαρμογής τους είναι η αναγνώριση και θεσμοθέτησή τους μέσω της φαρμακευτικής νομοθεσίας, που άλλωστε –στο πλαίσιο της νέας οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2013/55/EU1 σε σχέση με τις ελάχιστες θεσμοθετημένες αρμοδιότητες του επιστήμονα φαρμακοποιού– είναι ουσιαστικά υποχρεωτική. Μια δεύτερη και εξίσου σημαντική προϋπόθεση είναι η συνειδητοποίηση ότι οι εν λόγω υπηρεσίες θα πρέπει να παρέχονται σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο (ιδιαίτερα η υπηρεσία της φαρμακοθεραπευτικής φροντίδας και της φαρμακοποιητικής πρακτικής) αλλά και με τα κατάλληλα μέσα, ώστε να υπάρχει η βασική τυποποίηση και καταγραφή των διαδικασιών, του αποτελέσματος και της τήρησης των κανόνων Ορθής Πρακτικής που αφορούν την εκάστοτε υπηρεσία. Φυσικά η μοναδική οδός επίτευξης του στόχου αυτού είναι η εκπαίδευση και η συνεργασία. Εδώ ουσιαστικά εμπίπτει και η τρίτη και βασικότερη προϋπόθεση για την παροχή μιας ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής φαρμακευτικής υπηρεσίας, που είναι ο καταμερισμός αρμοδιοτήτων και γνωστικού αντικειμένου, ο οποίος –όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι από την καθημερινότητά μας– έρχεται μόνο μέσα από την ισότιμη συνεργασία και από την αναγνώριση των δεξιοτήτων και την προσωπική επιλογή των αρμοδιοτήτων που ο καθένας θα αναλάβει. ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΣΑΤΣΟΥ Φαρμακοποιός MSc, μέλος του Φ.Σ. Μαγνησίας και Αλμυρού Παροχή πληροφοριών και συμβουλευτική για τη σωστή χρήση των φαρμάκων «Για να διαχειρισθείς ένα σύστημα αποτελεσματικά, είναι καλύτερα να επικεντρωθείς στη συνεργασία των μερών μεταξύ τους παρά στη συμπεριφορά κάθε μέρους του συστήματος ξεχωριστά». Russell L. Ackoff, 1919-2009, Αμερικανός επιστήμονας Τα τελευταία χρόνια ο φαρμακοποιός, όπως και πολλοί επιστήμονες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας και όχι μόνο, αδιαμφισβήτητα διανύουν μια περίοδο επαναπροσδιορισμού του επιστημονικού και κοι- νωνικού τους ρόλου. Στην Ελλάδα, η –συγκαλυμμένη από μια «χρυσή», όπως ονομάστηκε, δεκαετία πρόσκαιρης και εικονικής ευημερίας των επαγγελμάτων υγείας– κρίση ταυτότητας δεν άργησε να αποκαλύψει ακόμα πιο βίαια αυτό που στις ευρωπαϊκές χώρες συνέβη αρκετά νωρίτερα, δηλαδή την αμφισβήτηση της υπεραξίας του φαρμακοποιού ως ενεργό μέλος της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και την αναγωγή του σε απλό μεσάζοντα εμπορικής δραστηριότητας. Μέσα λοιπόν από το συνδυασμό της ανάγκης αναζήτησης επιχειρημάτων προάσπισης του επιστημονικού και κοινωνικού του ρόλου και της ανάδυσης νέων αναγκών των ασθενών και της κοινωνίας, άρχισαν και στην Ελλάδα να συζητιούνται % % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ 44