Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #145

112 Οι δημοσιογράφοι των γνωστών Μ.Μ.Ε. ντύθηκαν με το πιο πλατύ τους χαμόγελο και με τροπαιοφόρες ιαχές δίνουν ακούραστα τον τόνο στους πανηγυρισμούς! Οι κάτοικοι αυτής της χώρας, έκπληκτοι, ενημερώνονται ότι ενώ το 2010, με χρέος 120 δισ., οι αγορές μάς έκλειναν ερμητικά τις πόρτες, οδηγώντας τον τόπο μας στον πιο ζοφερό Μεσαίωνα, σήμερα ως εκ θαύματος μας υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες, παρόλο που το χρέος έχει ξεπεράσει τα 180 δισ. Έτσι, όσοι από εμάς διατηρούμε ακόμα τις αισθήσεις μας –παρά τη συνεχή κακοποίησή μας από τις απάνθρωπες πολιτικές λιτότητας που κατά συρροή δοκιμάζονται και δοκιμάζουν τις ζωές μας– νιώσαμε υπέρτατη έκπληξη… μαζί με καχυποψία, μια και σε λίγες εβδομάδες έρχονται εκλογές… Ο νοών νοήτω! Η επιλογή της ημερομηνίας «εξόδου στις αγορές» (10/4/2014) έχει βέβαια το δικό της συμβολισμό: τη 10η προς 11η Απριλίου 1826, έγινε η αιματοβαμμένη Έξοδος των μαρτυρικών πολιορκημένων του Μεσο- λογγίου, οι οποίοι εξαθλιωμένοι από την πείνα, την ανέχεια, τη σταδιακή απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αποφάσισαν να πάρουν στα χέρια τους το θάνατό τους. Με τη λογική που διαθέτει ο καθένας μας και με όση ψυχραιμία μάς έχει απομείνει, ας αναρωτηθούμε τι θα γίνει καλύτερο στη ζωή μας από την επόμενη της «Εξόδου».  Οι μισθοί και οι συντάξεις θα επανέλθουν σε επίπεδα που θα διασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση;  Τα 3 εκατομμύρια ανέργων θα επανακτήσουν την εργασία τους;  Οι χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, που έκλεισαν, θα επαναλειτουργήσουν;  Οι υπηρεσίες υγείας, που με τόση μεθοδικότητα καταργήθηκαν, θα προσφέρονται και πάλι στους πολίτες;  Οι κοινωνικές δομές της πολιτείας, που διαλύθηκαν, θα λειτουργήσουν πάλι;  Οι 4000 συνάνθρωποί μας, που αυτοκτόνησαν εξαιτίας της κρίσης, θα προσποιηθούμε ότι ανήκουν στις παράπλευρες απώλειες της πιο χυδαίας πολιτικής που γνώρισε ποτέ η πατρίδα μας;  Και οι εκατοντάδες χιλιάδες νέων ανθρώπων που εγκατέλειψαν τη χώρα ή ετοιμάζονται να το κάνουν, θα ξαναβρούν την ελπίδα για το αύριο, ώστε να γυρίσουν; Πολλά τα ερωτήματα και όσο πληθαίνουν η ψυχραιμία εξαντλείται. Και όσο δεν δίνονται απαντήσεις, η λογική παραλογίζεται. Η υπόστασή μας παραβιάζεται και η ζωή μας γίνεται πιόνι σε ένα παιχνίδι διαπραγματεύσεων χωρίς ορατό τέλος. Υ.Σ.: Την ιδέα για το συγκεκριμένο άρθρο μού την έδωσε ο γιος μου, ένας νεαρός συνάδελφος κι αυτός που, μαζί με χιλιάδες άλλους, προσπαθεί να διαχειριστεί με αξιοπρέπεια και περισσή γενναιότητα την απίστευτη και χωρίς προηγούμενο κατάσταση που βιώνουμε όλοι καθημερινά. Η ευθύνη της δικής μου γενιάς μεγάλη και καθοριστική: πιστέψαμε ότι βάζαμε τα θεμέλια για έναν καλύτερο κόσμο, ενώ αποδείχτηκε τελικά ότι δίναμε τροφή στον πιο σκοτεινό εφιάλτη μας. Η Σοφία Τζιτζίκου είναι φαρμακοποιός, αντιπρόεδρος της ελληνικής επιτροπής Unicef ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / ΑΠΟΨΕΙΣ Μετά από 4 χρόνια αιματηρών θυσιών του λαού μας, στο βωμό ενός δυσβάστακτου, πλην αδιευκρίνιστου χρέους, οι κυβερ- νώντες αγάλλονται… «Βγήκαμε στις αγορές» για να δανειστούμε ξανά, παρατείνοντας το καθεστώς ομηρίας μας για πολλές ακόμα δεκαετίες. της Σοφίας Τζιτζίκου ΒΓΗΚΑΜΕ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ!!!