Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #142

ρ å πορτάζ 34 διατηρεί σοβαρές επιφυλάξεις για τη διενέργεια αυτών των —αναγκαί- ων— ελέγχων. «Η προσπάθεια επιβολής των γενο- σήμων είναι το αποτέλεσμα "εκβι- αστικών" και πρόχειρων πολιτικών από πλευράς υπουργείου Υγείας, χωρίς σχεδιασμό και μάλιστα χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωση τόσο των γιατρών όσο και της κοινωνίας στο σύνολό της. Τα πράγματα έγι- ναν ακόμη πιο περίπλοκα, καθώς η επιβολή τους σε ποσοστό άνω του 60% συνδυάστηκε με νομοθετική ρύθμιση περί υποχρεωτικής ανα- γραφής της δραστικής ουσίας από τους γιατρούς, γεγονός που η ιατρι- κή κοινότητα, για πολλούς λόγους, δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί», τονίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Ια- τρών ΕΟΠΥΥ Γιώργος Ελευθερίου. Για την πλειονότητα των γιατρών η απάντηση στο ερώτημα τι φάρμα- κο να δώσω στον ασθενή μου είναι ξεκάθαρη: «Θα δώσουμε το επώ- νυμο φάρμακο που θα ικανοποιεί όλα εκείνα τα ποιοτικά κριτήρια για να είναι ασφαλές, θα έχει ικανό θε- ραπευτικό αποτέλεσμα και θα στη- ρίζει την ελληνική οικονομία. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε ότι η ελ- ληνική φαρμακοβιομηχανία έχει να παίξει τον κύριο ρόλο τα χρόνια που μας έρχονται. Η ιατρική κοινότητα θα εργασθεί τόσο με την πολιτεία όσο και με τη φαρμακοβιομηχανία και τους φαρμακοποιούς, στην κα- τεύθυνση να εξασφαλίσει στους Έλληνες ποιοτικό, αποτελεσματι- κό, φθηνό φάρμακο, στηρίζοντας συγχρόνως την εθνική οικονομία και διατηρώντας την επιστημονική της αυτοτέλεια », συμπληρώνει ο κ. Ελευθερίου. Σε κάθε περίπτωση, η εφαρμογή της συνταγογράφησης με δραστική ουσία, που ισχύει σε πολλές κατη- γορίες σκευασμάτων, μετατοπίζει το πεδίο ελέγχου της χορήγησης φαρμάκου από τους γιατρούς (που αναγράφουν δραστική ουσία) στους φαρμακοποιούς (που υποχρεούνται να δίνουν το φθηνότερο φάρμακο), επιχειρώντας να «σπάσει» τους δεσμούς μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών και γιατρών. Στην πράξη, βεβαίως, μεγάλο μέρος των γιατρών επιδεικνύει «σθεναρή» αντίσταση στη συνταγογράφη- ση της δραστικής ουσίας, «καθοδηγώντας» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τους ασφαλισμένους σε «επώνυμα» φάρμακα. Η «απάντηση» του υπουρ- γείου Υγείας ήταν αρχικά η τιμωρία των παραβατών, πλέον όμως εξετάζεται η παροχή οικονομικών κινήτρων στους γιατρούς για να συνταγογραφήσουν γενόσημα με βάση τη δραστική ουσία. Για τους φαρμακοποιούς πάντως το δίλλημα ελληνικό ή εισαγόμενο γε- νόσημο θεωρείται μάλλον υποκριτικό, αφού αυτό που προέχει είναι να διασφαλιστεί από την πλευρά του ΕΟΦ ότι όσα φάρμακα διακινούνται εί- ναι ασφαλή και βιοϊσοδύναμα. «Ο ΕΟΦ οφείλει να έχει συμπληρωμένους και διαρκώς ενημερωμένους τους φακέλους φαρμάκων που του υποβάλ- λονται (regulation completed)», τονίζει ο γενικός γραμματέας του Π.Φ.Σ. Δημήτρης Καραγεωργίου και συμπληρώνει πως «ο φαρμακοποιός πρέπει να τηρεί records, φαρμακευτικό ιστορικό των πελατών του και να αλληλε- πιδρά με το θεράποντα γιατρό προς όφελος των ασθενών τους». Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι τα γενόσημα των πολυεθνικών εταιρει- ών δεν κυκλοφορούν μόνο στην Ελλάδα αλλά στην πλειοψηφία των ευ- ρωπαϊκών χωρών, συνεπώς ο έλεγχός τους δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τον ΕΟΦ αλλά κυρίως από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ) και τις εκάστοτε εθνικές φαρμακευτικές υπηρεσίες. Οι ασθενείς δεν ξέρουν ποιον να εμπιστευτούν Οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούν τους τελευταίους μήνες με αγωνία τις ραγδαίες αλλαγές στο χώρο της υγείας και τις μνημονιακές πολιτικές που βάζουν στην κλίνη του Προκρούστη φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, μόλις το 10% των ασφαλισμένων αντι- καθιστά το προτεινόμενο πρωτότυπο φάρμακο με γενόσημο. Και ενδεχο- μένως κανείς δεν μπορεί να τους αδικήσει, αφού τον τελευταίο χρόνο έχουν βομβαρδιστεί με πολλές υπερβολές και λιγότερες αλήθειες για τα γενόσημα και τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη χορήγησή τους, πρωτίστως από τους γιατρούς, τους επιστήμονες που έχουν πάντα τον λόγο στη φαρμακευτική τους αγωγή. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί βάζει ουσιαστικά τους πολίτες ανά- μεσα σε γιατρούς και φαρμακοποιούς, τους οποίους επίσης παραδοσιακά εμπιστεύονταν οι Έλληνες. Από αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης άλλωστε «απορρέει» και η μεγάλη διακίνηση φαρμάκων στη χώρα από τα φαρμα- κεία χωρίς ιατρική συνταγή. Σύμφωνα με τον ιατρικό κόσμο, η μετάβαση από ένα πρωτότυπο φάρμα- κο σε ένα γενόσημο δεν καλύπτεται νομικά στην Ελλάδα του μνημονί- ου. Με απλά λόγια, ο δικαστής δεν έχει προβλέψει, στην περίπτωση που ο ασθενής επιλέξει γενόσημο και τελικώς απορρυθμιστεί, σε ποιον θα αποδοθούν τελικά οι ευθύνες για την επιδείνωση της υγείας του. Για τις πολυεθνικές εταιρείες γενοσήμων ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού, όπως λένε, η «αναγκαστική» μετάβαση στα γενόσημα καλύπτεται, καθώς απορρέει από την ισοδυναμία μεταξύ πρωτοτύπου και γενοσήμου, εκτός των περιπτώσεων φαρμάκων στενού θεραπευτικού εύρους, όπως προ- βλέπεται από τη σχετική νομοθεσία. 