Ποια καρδιολογικά φάρμακα αλληλεπιδρούν με στατίνες

Νέες συστάσεις από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία (Α.Κ.Ε.) δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Circulation, από τις οποίες προκύπτει ότι οι στατίνες (ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα για την πρόληψη και θεραπεία της αθηροσκλήρωσης) εμφανίζουν αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα του καρδιαγγειακού συστήματος, ωστόσο υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης.

Ποια καρδιολογικά φάρμακα αλληλεπιδρούν με τις στατίνες

Σύμφωνα με την Α.Κ.Ε., οι κατηγορίες των καρδιολογικών φαρμάκων που μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τις στατίνες είναι οι ακόλουθες:

οι φιμπράτες, ειδικά η γεμφιμπροζίλη

οι αναστολείς διαύλου ασβεστίου, περιλαμβανομένης της αμλοδιπίνης, της βεραπαμίλης και της διλτιαζέμης

αντιπηκτικά, όπως η βαρφαρίνη και η τικαγρελόρη

φάρμακα για την καρδιακή ανεπάρκεια, όπως η ιβαμπραδίνη και η σακουβιτρίλη/βαλσαρτάνη

φάρμακα για τις καρδιακές αρρυθμίες, όπως η αμιοδαρόνη, η δρονεδαρόνη και διγοξίνη.

Ποιοι συνδυασμοί πρέπει να αποφεύγονται

Η Μπάρμπαρα Γουίγκινς, κλινική φαρμακοποιός με εξειδίκευση στην Καρδιολογία στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα και επικεφαλής της συντακτικής ομάδας των νέων συστάσεων της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, εξηγεί ότι «πολλές από τις αλληλεπιδράσεις των στατίνων με τα καρδιολογικά φάρμακα είναι ελάσσονες και ο περιορισμός της δοσολογίας των στατίνων επαρκεί για τη διαχείριση της κατάστασης. Αλλά, υπάρχουν κάποιοι συνδυασμοί φαρμάκων που πρέπει να αποφεύγονται».

Για παράδειγμα: η λοβαστατίνη, η σιμβαστατίνη και η πραβαστατίνη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται παράλληλα με τηγεμφιμπροζίλη, λόγω κινδύνου μυϊκού τραυματισμού. Καλύτερη επιλογή για τους ασθενείς που πρέπει να πάρουν φιμπράτες, είναι η φαινοφιμπράτη που αυξάνει λίγο τα επίπεδα της στατίνης στο αίμα.

Συνέπειες

Σύμφωνα με την Α.Κ.Ε., «το συχνότερο πρόβλημα είναι ότι τα καρδιολογικά φάρμακα αυξάνουν τα επίπεδα της στατίνης στο αίμα. Και αυτό με τη σειρά του αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών στο μυϊκό σύστημα του ασθενή. Οι στατίνες μπορούν να τραυματίσουν το μυϊκό ιστό, συντελώντας σε μυϊκή αδυναμία ή πόνο. Σπάνια οι ασθενείς εκδηλώνουν ραβδομυόλυση, μια οξεία και μερικές φορές θανατηφόρος ασθένεια, κατά την οποία τα υποπροϊόντα της λύσης των μυϊκών κυττάρων συσσωρεύονται στα νεφρικά σωληνάρια και οδηγούν σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Η ραβδομυόλυση μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού, τοξικής δράσης φαρμάκων ή χημικών στους γραμμωτούς μυς, υπερβολικής άσκησης, σήψης, σοκ και σοβαρής υπονατριαιμίας, μεταξύ άλλων ασθενειών και καταστάσεων».

Επίσης, μπορεί να υπάρξουν και άλλες πιθανές συνέπειες από τις αλληλεπιδράσεις των στατίνων με άλλα φάρμακα, όπως για παράδειγμα οι στατίνες να αυξήσουν τα επίπεδα της βαρφαρίνης στο αίμα και ως εκ τούτου να αυξηθεί ο κίνδυνος εκδήλωσης εσωτερικής αιμορραγίας.

Συμπεράσματα

«Σε κάθε περίπτωση οι στατίνες είναι αποτελεσματικά φάρμακα και δεν θα πρέπει να φοβούνται οι ασθενείς». Εξάλλου «τα οφέλη του συνδυασμού αυτών των φαρμάκων γενικά είναι μεγαλύτερα από τους κινδύνους», εξηγεί η Μπάρμπαρα Γουίγκινς. «Ωστόσο, γιατροί και ασθενείς θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τις αλληλεπιδράσεις αυτών των φαρμάκων, όπως γενικά με όλα τα σκευάσματα».

Τέλος, η φαρμακοποιός συμπληρώνει ότι αν κάποιος παίρνει ένα συνδυασμό φαρμάκων για κάποιο διάστημα, μπορεί να εκδηλώσει μετέπειτα τις αλληλεπιδράσεις. Έτσι, πρέπει να είμαστε παρατηρητικοί σχετικά με τυχόν συμπτώματα, όπως μυϊκή αδυναμία ή πόνο, που μπορεί να σχετίζονται με τις στατίνες ή άλλα φάρμακα.