Η αντίδραση της PGEU στην απορρύθμιση της αγοράς του φαρμάκου

Μεγάλος προβληµατισµός και κυρίως ανησυχία για τις αλλαγές που θα επιβληθούν µέσω των συµφωνιών TTIP (Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εµπορίου & Επενδύσεων) και CETA (Περιεκτική Οικονοµική και Εµπορική Συµφωνία ΕΕ-Καναδά) επικρατεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η τελευταία Γενική Συνέλευση της PGEU (Φαρµακευτική Οµάδα της Ε.Ε.) ανέδειξε το σύνολο των προβληµάτων που θα προκύψουν µε τη σταδιακή ανάπτυξη του ανταγωνισµού και την κατάργηση αρχών, κανόνων και νόµων, χωρίς να λαµβάνονται υπόψη οι αλλαγές στο κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστηµα των µελών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συνεχής µείωση των παροχών των ασφαλισµένων Ευρωπαίων πολιτών και η αντίστοιχη αύξηση των οικονοµικών επιβαρύνσεων, δηµιουργούν ένα τεράστιο πρόβληµα στην προσβασιµότητα των πολιτών κυρίως στα πρωτότυπα φάρµακα, αλλά και στις νοσοκοµειακές κρατικές δοµές όπου κυριαρχεί η υποχρηµατοδότηση, η υποστελέχωση και η µη κάλυψη υγειονοµικών υπηρεσιών.

Ειδικά στο χώρο του φαρµάκου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Υγείας εφαρµόζει σκληρή πολιτική µείωσης των δαπανών, µε αποτέλεσµα την ελλιπή κάλυψη των αναγκών των Ευρωπαίων πολιτών.

Η απάντηση στη κρίση που διέρχονται οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι η χορήγηση φθηνών γενοσήµων, µε στόχο να καλύψουν το 70% της αγοράς των διακινουµένων φαρµάκων σε κάθε χώρα.

Η πολιτική των κλειστών προϋπολογισµών, των rebate, των µειώσεων του περιθωρίου κέρδους των φαρµακείων, σε συνδυασµό µε τη διείσδυση των ιδιωτικών κεφαλαίων και την ανάπτυξη του ανταγωνισµού, οδηγεί προς ένα µέλλον που θα έχει ως αποτέλεσµα την κατάργηση του κοινωνικού κράτους, την εξαφάνιση του ελεύθερου εργαζόµενου επιστήµονα στην υγεία και τη µονοπώληση του χώρου της υγείας από µεγάλες πολυεθνικές εταιρίες παραγωγής φαρµάκων.

Η πρόσφατη νοµοθετική ρύθµιση στην Ελλάδα για τη δυνατότητα εισδοχής ιδιωτικού κεφαλαίου στα φαρµακεία µε την ίδρυση έως 10 φαρµακείων, δείχνει ξεκάθαρα το στόχο που δεν είναι άλλος από τη διάλυση του µικροµεσαίου ατοµικού φαρµακείου και τη δηµιουργία αλυσίδων έως το 2020.

Οι «περίεργες» συζητήσεις για τη δικαιολόγηση και τον ορισµό απαγορεύσεων που ισχύουν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και η εφαρµογή εννοιών όπως:

•  ελεύθερη εγκατάσταση τιµών
•  ποιότητα εξυπηρέτησης πολιτών
•  συνεχείς µειώσεις της τιµής των φαρµάκων σε συνάρτηση µε τα περιθώρια κέρδους των φαρµακείων
•  εφαρµογή διαφορετικού ΦΠΑ σε κάθε χώρα, µε σοβαρές επιπτώσεις στις λιανικές τιµές-πρόταση για µηδενικό ΦΠΑ
•  οι διαφορές στα κοστολογικά στοιχεία και στις τελικές τιµές των φαρµάκων
•  η απελευθέρωση των ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ. και η διάθεσή τους από άλλα κανάλια διανοµής
•  οι ηλεκτρονικές πωλήσεις ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.
•  η συνεχής αύξηση και η µεταφορά φαρµάκων στην αρνητική λίστα,
• δηµιουργούν πάρα πολλά προβλήµατα, όπως ελλείψεις που οφείλονται κυρίως σε αυτήν την πολιτική, η οποία έχει ως αποκλειστικό στόχο την αύξηση της κερδοφο-ρίας των πολυεθνικών, τη µετατροπή του ασφαλιστικού συστήµατος από κρατικό σε ιδιωτικό, την αύξηση της συµµετοχής στο φάρµακο µε συνεχώς µεγαλύτερες οικονοµικές επιβαρύνσεις για τον ασφαλισµένο.

Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες ανοίγουν θέµατα, όπως:

•  ασφάλεια φαρµάκων
•  πλαστογράφηση φαρµάκων
•  ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.

Η αποτελεσµατικότητα της πρόληψης σε συνδυασµό µε την κατάρτιση και την απόκτηση γνώσεων από την πλευρά των φαρµακοποιών είναι ο πιο ενδεδειγµένος τρόπος για την παροχή πρωτοβάθµιας φαρµακευτικής φροντίδας.

Μέσα από αυτή τη γενικότερη κατάσταση που οδηγεί σε περισσότερα προβλήµατα από αυτά που ενδεχοµένως είµαστε σε θέση να επιλύσουµε, τα µέλη της PGEU εξέφρασαν την ανησυχία τους και τις εµπειρίες της κάθε χώρας.

Μεγάλη έµφαση δόθηκε:

•  στα συστήµατα παρακολούθησης πωλήσεων
•  στην ανάλυση κοστολογικών στοιχείων
•  στην προστασία των δεδοµένων µέσα από την εφαρµογή συγκεκριµένων οδηγιών
•  στην προστασία ευπαθών κοινωνικών οµάδων χρόνιων ασθενών
•  στην ανάπτυξη ειδικής φαρµακευτικής φροντίδας για την προστασία και την εξυπηρέτηση των ασθενών µε τίτλο «ο ρόλος των φαρµακοποιών και η συµβολή στην καλή και αποτελεσµατική φαρµακευτική αγωγή και η συντονισµένη αντιµετώπιση των προβληµάτων του ευρωπαϊκού φαρµακείου».
•  στην αυθεντικότητα των φαρµάκων και στη διασυνοριακή κάλυψη φαρµάκων των Ευρωπαίων πολιτών που µετακινούνται εντός της Ε.Ε.

Ειδικότερα, εντύπωση προκάλεσε η προσφυγή ιδιωτών σε δικαστήριο του Ντίσελντορφ για την άρση της απαγόρευσης επένδυσης ιδιωτικών κεφαλαίων στην ευρωπαϊκή αγορά φαρµάκων και φαρµακείων.

Μεγάλη συζήτηση έγινε, επίσης, για την αντιµετώπιση των ελλείψεων που παρατηρείται µε τις παράλληλες ενδοκοινοτικές πωλήσεις µεταξύ χωρών, και την πιθανή δυνατότητα αγοράς φαρµάκων από χώρες που έχουν χαµηλές τιµές και τη διάθεσή τους σε χώρες που έχουν αρκετά υψηλές τιµές. Για παράδειγµα, στη Γερµανία που έχει τις υψηλότερες τιµές µεταξύ των χωρών της Ευρώπης, θα έχουν τη δυνατότητα τα γερµανικά φαρµακεία να αγοράζουν φθηνά φάρµακα από Πολωνία, Ρουµανία, Τσεχία και να τα πουλούν στη γερµανική αγορά, δίνοντας ένα µεγάλο rebate στο ασφαλιστικό σύστηµα ενώ παράλληλα θα αυξήσουν και την κερδοφορία τους.

Επιπλέον, λήφθηκαν οι εξής αποφάσεις για τη δηµιουργία:

•  oµάδας εργασίας (workgroup) για την πρόληψη, µε την εφαρµογή βέλτιστων πρακτικών για τη διάθεση των αντιβιοτικών.
•  γενικής Ευρωπαϊκής Διεύθυνσης φαρµάκων και τεχνολογικών προϊόντων µε την ενίσχυση της φαρµακευτικής φροντίδας.
•  επιτροπής ασφάλειας και ελλείψεων.
•  οµάδας εργασίας για την επεξεργασία θέσεων προστασίας των επαγγελµατιών υγείας.